Hebt u onze brief al gehad? Onze jaarlijkse rekening? Ze noemen hem niet voor niets ‘aanslag’. Een rib uit je lijf, telkens weer. En een tombola, dat is hij ook. Want net als ieder jaar is de hoogte weer afhankelijk van de gemeente waar je woont. De meest bepalende factor? Uw huis. Hebt u een eigen huisje, dan bent u het haasje. Het haasje dat in de koplampen kijkt, want er is geen ontkomen aan.

Gemiddeld, een steevast misleidend woord in de politiek, stijgt de gemeentebelasting in Nederland dit jaar met € 30,-. 

‘Gemiddeld’ sprak de statisticus namelijk met zijn voeten al in het water, ‘is deze rivier een meter diep.’ Hij verdronk. 

Want woont u bijvoorbeeld in het rustieke Teylingen, dan bent u de klos. Uw WOZ-waarde is zodanig gestegen dat uw gemeentebelasting € 137,- omhoog is gegaan. Woont u te ‘s Gravenhage dan bent u ook de Jacques, want daar steeg de  belasting met € 130,-.

Het kan ook anders, al zal een Almeerder zich dat niet voor kunnen stellen. Het rustieke Doetinchem vraagt dit jaar € 83,- minder van haar inwoners. Ons eigen Zeewolde gaat 0,1 procent omlaag! Echt waar, geen sprookje.

Maar zo is het niet voor Almeerders. In Flevoland zijn wij de grootste stijger, bijvoorbeeld. Gaat de rest, Lelystad, Emmeloord, maximaal tot zo’n 3,7% omhoog, Almere stijgt met 7,8%.

Ik had u graag verteld wat daar volgens het college de oorzaak van is, maar het presidium van de gemeenteraad  besloot vorige week onze actuele vragen daarover niet toe te laten en in plaats daarvan ruimte te bieden aan de verkiezingsplakkerij van 50plus. Die partij had daar een week eerder al een compleet debat over mogen voeren en op elke Almeerse voorpagina van de krant stonden ze al met hun ‘aanslag op het democratische recht’. Over de ėchte aanslag geen woord. Te druk met hun lijmkwast.

Dan ontkom je niet aan het gevoel dat sommige politici hun interne geneuzel hoger aanslaan dan de portemonnee van hun burger. Of nee… Die burger slaan ze juist wel hoger aan. Taal is een verwarrend ding.  Enfin, u snapt me wel. 

Andere partijen staan te juichen omdat ‘de sterkste schouders de zwaarste lasten moeten dragen’. Fijn voor omaatje dat veertig jaar geleden haar premie A-huisje kocht en nu van haar AOW moet leven. Want aan alles wat ze bedenken zitten allerlei kanten. Allerlei maatregelen, belastingen en wetten hebben voor allerlei mensen ook allerlei gevolgen. Wij zijn niet allen gelijk en wij worden ook niet allen gelijk behandeld.

Hoe het ook zij, belasting hoort erbij. Onze vraag is echter: waarom zijn wij de hoogste stijger? Waarom stijgt de WOZ-waarde überhaupt terwijl de huizenprijzen gedurende het hele afgelopen jaar juist fors zijn gedaald? 

Zou het kunnen dat de Almeerse gemeentekas flink leeg is en dat men aangrijpt wat men kan -en mag- om die te vullen? Kan het zijn dat die kas leeg is omdat er nogal kwistig gemeenschapsgeld is uitgegeven aan allerhande mislukte plannen en projecten? Dat verwaarloosd onderhoud onvermijdelijk op de stoep staat en aanklopt?

Want elke Almeerder kan weten dat de verliezenteller Floriade momenteel op € 102.000.000,- staat, die van Oosterwold vooralsnog op € 60.000.000,-, die van de instortende fietsbruggen op € 13.000.000,- en dat ons de komende tijd nog wel het een en ander te wachten staat. 

Zeker, we krijgen binnenkort € 18.000.000,- van het rijk, maar dat is voor ‘de verdere ontwikkeling van onze stad’. Almere moet groeien? Onze schuldenlast groeit harder. Alleen al aan het stopgezette kunstmuseum waren we een miljoen of vier kwijt, de Jeugdzorg rijst de pan uit en onze schoolgebouwen renoveren gaat pas echt geld kosten. Geld dat we niet hadden gereserveerd. 

U betaalt daarvoor, voor de grootse stappen voorwaarts van sommige van onze politieke partijen. U betaalt daarvoor omdat u hen hebt gekozen om uw belangen te behartigen. De komende weken treft u ze weer overal aan. 

Ze staan met hun jasjes in de stad en delen van alles uit, van rozen tot rotzooi. Ze bellen bij u aan om ‘eens met u van gedachten te wisselen’. Ze plakken winkelruiten vol met hun verkiezingsposters maar de vraag waarom die winkels leeg staan, beantwoorden ze niet. 

Ze staan in een weiland met een spandoek waarop staat ‘Hier Horen Huizen’ maar herinnert u zich 16 maart 2022 nog? Of vier jaar eerder? Toen gingen ze ook al woningen voor uw kinderen ‘bouwen bouwen bouwen’. En de ene helft van het college belooft huizen, de andere dat er geen boom zal worden omgehakt.

Ondertussen moet u meer betalen met elk evenement waarmee zij Almere op de kaart gaan zetten, voor elk spektakel dat weer in een financieel gat eindigt. Gelukkig hebt u een huis. Daar valt nog heel lang flink wat van te knagen.

Knibbel, knabbel, knuisje… U kunt zich vast wel bedenken wie dat doet, toch?

Ga juist wel stemmen op 15 maart. Niet stemmen houdt alles bij het oude.

5 augustus 2022

In het kader van het stikstofbeleid van het kabinet ontvangt u hierbij uw stikstofrechten-certificaat. 

Volgens de berekening van het RIVM en de digitale administratie van de Rabobank bent u, 62 jaar, 109 kilogram, blank, omnivoor en in het bezit van een auto, 350 stikstofeenheden waard. 

Die staan in 35 eenheden, coupons, vermeld op uw certificaat. Door deze eenheden zit u er komende winter warmpjes bij en mag u naar uw werk met uw auto. 

U kunt deze eenheden echter ook afzonderlijk langs het kartelrandje afscheuren en aan anderen verkopen. Dit zodat u bijvoorbeeld de prijsverhogingen vanwege de inflatie het hoofd kunt bieden. Uw regering, bank en wetenschap helpen u hoe dan ook de winter door.

We wijzen u er wel op dat u na verkoop van 16 eenheden geen auto meer mag bezitten. 

Bijgevoegd treft u ook een overzicht van welgestelden-fondsen aan waar u uw coupons kwijt kunt.  U kunt kosteloos contact opnemen.

Let op: CO2-rechten uit het verleden geven geen garantie voor de toekomst.”

Het klinkt wellicht onzinnig, maar sinds een paar weken is het niet meer ondenkbaar dat dit soort waanzin werkelijkheid wordt. Hoe kan het dat mensen deze rampspoed bedenken en vooral dat anderen dat accepteren?

Nou, omdat bedriegen door bedreigen met onzichtbare gevaren niets nieuws is. Het werkt al decennia, eeuwen zelfs, en heel goed.

Ik heb misschien weleens verteld dat mijn vader uit ‘t Rijpje kwam, een destijds onooglijk dorpje in West Friesland.

Hij vertelde me ooit over stadse lieden die de boeren langs gingen met een krant. Daarin stond, gedrukt op de voorpagina, een alarmerend bericht over plotselinge sterfte van koeien, het mislukken van oogsten, miskramen bij moeder de vrouw en ander agrarisch onheil. De oorzaak? Aardstralen, aldus het artikel. De dodelijke dreiging van onder de grond! 

Nu kent elke boer altijd wel ergens een onverklaarbaar dode koe of een verrot veld aardappels, dus die berichten werden niet als ongeloofwaardig beschouwd. Bovendien stond het in de krant.

De mededeling van de stadse bezoeker dat die dé oplossing voor het probleem bij zich had, viel dan ook in goede aarde. De goede man verkocht namelijk, voor een schappelijk bedrag, aardstralenkastjes tegen het gevaar. 

Dat die kastjes uit niet meer dan een ombouwtje, een namaak-antenne, een schakelaar, een groen lampje, snoer en stekker bestonden, vertelde de verkoper er niet bij.

En dat hij die krant zelf had laten drukken uiteraard ook niet…

Wat me brengt bij de Rabobank. Die liet recent weten dat ze weet hoeveel stikstof u produceert. Dat doet ze door bij te houden wat u koopt vanaf uw Raborekening. Als u dat goed vindt, tenminste. Geheel vrijwillig dus u hoeft echt niet mee te doen als u niet wilt.

‘En geen zorgen om uw privacy,’ verzekerde men de klanten gehaast en zalvend. ‘We zien niet wat u koopt en waar, maar wel hoeveel stikstof erin zit…’ 

Kijk, dan ben je mij al kwijt. Hoe kun je uitrekenen wat iemand doet en consumeert zonder dat je kunt zien wat hij doet en consumeert? Hoe dan?

Het komt er toch op neer dat de bank of de overheid of Appie Hein of wie dan ook kennelijk in staat is om te zien of ik een biefstuk eet, hoeveel benzine ik tank, al dan niet op vakantie ga. Oja, uw bonuskaart, uw Shell-punten, uw keurig uitgesplitste kassabonnetje. Hoe ernstig mijn ‘voetafdruk’ in de natuur is, bepaalt je bank vervolgens terwijl je dat zelf niet kan zien, voelen, proeven, ruiken, laat staan controleren. Een zegen voor de mensheid? Hoezo?

Maar toen kwam Barbara Baarsma, directeur bij die Rabobank én prominent lid van D66, bij BNR Nieuwsradio vertellen dat mensen die het niet breed hebben, die soms zelfs vrijwel niks hebben, hun ‘stikstofrechten’ straks kunnen verkopen aan mensen die wel veel bezitten. Zodat die dan met een goed geweten het vliegtuig naar vakantielanden kunnen pakken of met de auto naar Zandvoort om van de Formule 1 te genieten of elke week twee keer naar Loetje voor een lekkere biefstuk. Met brood.

En de armoedzaaier die zijn ‘rechten’ verkoopt, houdt er dan ook nog wat aan over want die heeft dan geld om zichzelf ook eens te verwennen met een extra vega-burger en een Netflix-abonnement.

Ja, dát gaat onze zo verdeelde samenleving, waar toch al vijf procent van de bevolking ongeveer negentig procent van alles bezit, echt goed doen. De armen nog armer en de rijken de rest. Baarsma zat het onverbloemd te verkopen alsof het een heel goed en zelfs menslievend idee was. We geven om u én om de natuur. Iets minder om de boeren dan we vroeger deden, maar daar gaat het hier niet om.

Het werd echter allengs duidelijk waar het stikstof-experiment van haar bank echt op doelt.

Doodeng. Overheid, bank, bedrijfsleven monitoren alles wat u doet en consumeert omwille van het voortbestaan van de aarde…

En de suggestie wordt gewekt dat het hier een ‘vrije’ keuze zou betreffen. Vrij? 

Herinnert u zich het tv-programma ‘Over de roooie’ nog? Wendy van Dijk wordt er liever niet meer aan herinnerd, aan die start van haar glansrijke carrière. Al snel liep die Endemol-formule compleet uit de hand en bedacht de concurrentie ‘Een rug te ver’ waarin Fox8 mensen een briefje van duizend voorhield met de vraag of ze hiervoor iemands voeten zouden aflikken of aan vrouwen of ze voor dat geld hun borsten zouden laten zien. Want het ging -uiteraard- van kwaad tot erger.

‘Gaat ze het doen? Gaan we tieten zien? Straks, na de reclame!’ Wat deden sommige bijstandsmoeders die geen schoenen voor hun kinderen konden kopen? Hoe vrij is je keuze dan nog? 

De plannen van Rabo-Barbara zullen niet van kwaad tot erger voeren?

Ik zie toch echt een beangstigend causaal verband tussen het ‘vrijwillige’ stikstofinzicht-experiment van de Rabobank en het proefballonnetje van hun bazin Baarsma, tevens partij-ideologe naast democratische Kaag.

En een verband met het aardstralenkastje uit de memoires van mijn vader. Soms komen oude koeien gelukkig vanzelf weer uit de sloot…

4 augustus 2022

Geld is een raar product. Het is ooit door mensen bedacht. Er is een waarde aan toegekend. Je kunt het niet eten, maar er wel eten mee kopen. Je kunt het thuis sparen, maar als je het ‘op de bank zet’ krijg je er geld bij, de zogenaamde rente. Nu niet, nu moet je er voor betalen om spaargeld te hebben als je geen multinational bent of een beroemde popgroep.

Veel geld bezitten, betekent rijkdom. Maar ook zorgen, want je kunt het kwijtraken. En geruststelling, want je weet je verzekerd van je oude dag. Maar het allerleukste aan geld vind ik dat je ermee kunt goochelen.

Ik leg het even uit aan de hand van een voorbeeld. Stel, u wilt een huis. Toegegeven, dat wil iedereen wel en in Almere lukt dat jonge mensen niet zo best, maar stél…

Een hele luxe villa. Zelf hebt u geen geld. Maar u hebt wel een suikertante, tante Ali. Die vraagt aan u: ‘Wat kost dat?’ 

En u antwoordt: ‘€ 100.000,-.’

‘Da’s nooit genoeg,’ zegt ze, want tante is wel oud maar niet achterlijk. 

Nou weet u dat ze gelijk heeft, maar u wilt die dure villa zó graag. Dus zegt u: ‘De rest van het geld krijg ik van anderen, tantetje.’ 

Het is niet helemaal waar, maar als u nou eerst tantes centjes maar binnen hebt. Ze haalt het uit haar oude sok en stopt het in uw handen.

‘Geen cent meer, hè?’ roep tante nog, terwijl u haastig de deur achter u dicht trekt. 

De volgende dag zit u bij de architect en zet uw handtekening. Over tien jaar moet het huis klaar zijn.

Vervolgens gaat u drie jaar lang met vrienden zitten kletsen in het café over hoe uw huis eruit gaat zien. Ze hebben de wildste ideeën en u zelf ook, trouwens. Met een zelfsturende groentetuin, hybride garagedeuren, duurzame sauna-verwarming en een ergonomische fietsenkelder. 

Het wordt avond aan avond supergezellig tot in de vroege uurtjes. U betaalt weliswaar telkens de rekening, maar dat komt natuurlijk goed als uw huis klaar is. Want dan gaat u het na een tijdje met forse winst verkopen.

Dan belt de architect. Het gaat helaas toch wel een miljoen kosten, uw huis. Echt niet meer, naar minder wordt het ook niet.

Uw aannemer kan een snackbar overnemen onder Bolsward en vertrekt met de noorderzon. U huurt een nieuwe in. 

‘Zie je wel?’ zegt tante. ‘Zorg je er wel voor dat het hierbij blijft?’

‘Het komt allemaal goed,’ belooft u. ‘Ik zit bij de Rabobank.’

Maar daar schudden ze hun hoofd. ‘Ervaringen uit het verleden garanderen in dit geval een slechte toekomst. Wij doen niet mee.’  Da’s een tegenvaller. U hebt nog een rijke oud-oom die op de beurs handelt, maar die wil ook niet. Een vriend die de Staatsloterij gewonnen heeft, begint er evenmin aan. 

Maar de aannemer is inmiddels wel begonnen, de palen zitten in de grond. Het cement wordt gestort en uw geld is al op. 

‘Tante…’ 

Ze protesteert natuurlijk wel een beetje, maar u bent haar enige neef, hè? Dus tante trekt de beurs maar weer. En die oude sok gaat open. Onder haar hoofdkussen ligt ook nog wat. U laat ondertussen uw beste vrienden het halve land door reizen om geldschieters te vinden. Dat kost weer geld, maar helaas geeft niemand thuis. 

Ondertussen gebruikt de nieuwe aannemer niet de afgesproken materialen, uw vloerverwarming worden toch gewone radiatoren, uw zonnepanelen worden niet geleverd. Niks driedubbel glas en ze zijn vergeten de riolering aan te leggen.

Tot overmaat van ramp krijgen de metselaar, de loodgieter én de timmerman tegelijk griep, zodat de hele boel vertraging oploopt.

En de rekening wordt niet lager. Integendeel, die is inmiddels opgelopen naar het dubbele, € 2.000.000,-.

U ontslaat uw aannemer en zoekt een nieuwe. U vindt een oude autoverkoper en die verkocht ooit heel veel auto’s dus het komt allemaal vast goed… Toch?

‘Natuurlijk,’ zegt de autoverkoper tegen uw tante. ‘Echt waar. Het wordt prachtig! Iedereen komt kijken, zo meteen. En als het eenmaal klaar is, verkopen we het daarna met giga-winst! Ik weet het zeker; met auto’s lukte dat ook altijd.’ Hij laat haar de nieuwste tekeningen van de architect zien en tante is weer zwaar onder de indruk, zodat onderuit een lade nog wat geld tevoorschijn wordt getoverd.

‘Euh… tante…?’ 

Uw huis is bijna afgebouwd. Goed, er ontbreekt nog wel het een en ander; in sommige kamers zit geen behang op de muur, de vloerbedekking is verkeerd gelegd. Maar uw house-warming party kan natuurlijk niet worden uitgesteld. Al uw vrienden zijn uitgenodigd, zelfs de eerdere aannemers. 

‘Mag ik nog wat geld voor een draaiorgelman?’ 

Hoewel tante zelf geen centjes meer heeft om haar kamer in een verzorgingshuis te betalen, maakt u er een leuk feestje van. Bier, bitterballen en ‘Tulpen uit Amsterdam’. Ze zijn er allemaal. De burgemeester komt het lint doorknippen, maar dat blijkt vervangen door een sisaltouwtje. 

Terwijl u binnen zit met al uw gasten, geeft de autoverkoper een interview aan de krant. ‘Tja, ik wist van tevoren wel dat het een financieel fiasco zou worden. Vind ik zelf ook heel jammer, ja. Maar ik moest al met een enorme achterstand beginnen. Moet je je voorstellen: de metselaar, de loodgieter én de timmerman werden tegelijk ziek. Dan sta zelfs ik machteloos. Maar je ziet het: op tijd klaar én ik ben wel binnen mijn budget van twee miljoen euro gebleven. Ben ik best trots op…’

Zo lief dat tante ook uitgenodigd was. Ze had echt de dag van haar leven. Het duurt nog minstens een maand voor haar bankafschrift op de mat valt…

22 juli 2022

Na het zomerreces wordt het broodje aap in Almere verboden. De Partij voor de Dieren (PvdD) is bang dat dit exces vanuit onze stad over zal slaan naar andere gemeenten. Ook worden BOA’s geïnstrueerd om controles bij cafetaria’s te verrichten naar de verkoop van broodjes aap. 

Stichting Aap heeft vanmorgen laten weten op geen enkele wijze aan broodjes aap verbonden te zijn en zich daar ook volledig van te distantieren. 

Discriminatie.

Inmiddels heeft de Landelijke Vereniging voor Glas- en Tuinbouw, in navolging van het besluit van de PvdD, op het terrein van de Floriade Expo 2022 een protestdag georganiseerd tegen het fenomeen ‘komkommertijd’. 

‘Het is tegenwoordig eigenlijk het hele jaar komkommertijd,’ aldus woordvoerder E. Knol van de organisatie. ‘Door dit product zo te beperken in haar bewegingsvrijheid, durven wij wel te stellen dat hier sprake is van discriminatie. Je hebt het immers ook niet over tomatentijd of zo. Toegegeven, we hebben het wel over de pruimentijd, maar die is dan ook echt meteen veel langer en die toont de rechtsongelijkheid eigenlijk haarfijn aan. Over het aardbeienseizoen beraden we ons nog.’ 

Lekken.

Een anonieme bron binnen de PvdD heeft inmiddels laten uitlekken dat men binnenkort ook de hond in de pot zal gaan verbieden. Men zoekt daarvoor nog steun bij de andere coalitiepartijen maar die zijn tot nu toe niet enthousiast. ‘Vlees noch vis,’ fluistert men in de wandelgangen om de PvdD toch enigszins tegemoet te komen. 

In een gezamenlijke aanpak van de komkommertijd zien de partijen ook geen been.

‘Dat is namelijk bij uitstek het moment om in alle stilte een miljoen of twintig ergens te laten lekken,’ beweert een bron. ‘Daar kraait juist in komkommertijd geen haan naar.’

Optreden

De PvdD legt zich daar volledig bij neer. ‘Wij zullen ons gegeven paard natuurlijk niet in de mond kijken,’ is het officiële standpunt van de woordvoerster. ‘Over een kat in de zak, waar we ons jarenlang tegen hebben verzet, hebben we het in het vervolg dan ook niet meer. Sommige dieren zijn namelijk iets meer gelijk dan andere, zoals u weet.’

Vanaf 9 oktober zal de PvdD ook streng gaan optreden tegen mensen die op alle slakken zout leggen. ‘Daar irriteren we ons mateloos aan. Dat mierenneuken van die critici is meer dan slechts grensoverschrijdend gedrag. Het slaat als een tang op een varken en daar zijn wij natuurlijk tegen.’

De Floriade wenste desgevraagd geen commentaar te geven op de ontwikkelingen

21 juli 2022

Het is nog niet zo lang geleden dat onze toenmalig burgemeester met enige regelmaat in een wijk opdook om er een beschoten pand te sluiten of omdat er weer een handgranaat op de stoep lag. Hij sprak hij zich regelmatig en vurig uit tegen de ondermijning die ook in onze gemeente meer en meer vat krijgt op de samenleving. 

Dat leidde ertoe dat onze burgervader op een dag een notariskantoor sloot omdat er ernstige verdenking was dat de notaris in kwestie hand- en spandiensten verrichtte bij zaken die het daglicht niet konden verdragen.

Daarna vertrok onze burgervader want de plicht riep. Weliswaar had hij nog zo beloofd dat hij zijn werk voor Almere boven een Haagse carrière verheven achtte, maar het land kon kennelijk niet zonder hem. De glans van de ketting glom minder hard dan het pluche van de ministerszetel aantrok. Maar, zou verzekerde hij ons: ‘U blijft in mijn hart.’ 

En weg was hij, in werkelijk een ijltempo. Ons land was een minister van Rechtsbescherming rijker, onze stad een verantwoordelijk bestuurder armer. ‘Zo gaan die dingen nou eenmaal…’

Hij was nog niet vertrokken of de rechtbank besloot dat het notariskantoor onterecht door hem gesloten was. Er was onvoldoende bewijs door de gemeente geleverd dat er sprake was van criminele activiteiten. Dus de notaris, hoe omstreden ook en zelfs uit het ambt gezet, is inmiddels een schadevergoedingsprocedure tegen de gemeente begonnen, want ‘zo gaan die dingen nou eenmaal…’.

Iets meer dan een jaar geleden werd Peter R. vermoord. Iets wat in de verontwaardiging nogal verloren ging, al dan niet bewust, was wat misdaadjournalist Henk Strootman te berde bracht. 

Dat onder de aanwezigen bij Peters uitvaart een fiks aantal ‘BN’ers’ was dat mogelijk zelfs net voor men het rouwpak aantrok nog even een snuifje tot zich nam. Of juist die dag, uit gevoel voor de familie, toch maar even niet…

Want heel wat van die lui zijn vaste klant bij Taghi Unlimited, om het zo maar te zeggen. U weet wel, van die advocaat die zijn neef was en in de EBI in Vught… Laat maar, het duizelt u vast nu al. Maar juist die ‘BN’ers’ zijn de mensen die hun leveranciers dagelijks helpen om macht en invloed verder uit te breiden. Inderdaad, ‘zo gaan die dingen…’

Op een dag, begin van dit jaar, bleek dat de moordenaar van de broer van de kroongetuige in het Marengo-proces lezingen gaf in de gevangenis. Tragi-komisch is dat onze nieuwbakken minister uitleg moest geven op vragen van… Ulysse Ellian, niet zolang daarvoor nog fractievoorzitter van de Almeerse VVD-fractie. Oude bekenden, zullen we maar zeggen. Wat is de wereld toch klein. ‘Zo gaan die dingen nou eenmaal…’

En de minister antwoordde in februari 2022 op vragen van het kamerlid onder andere : 

“Ik betreur de gang van zaken zeer en kan ik me goed voorstellen dat deze gebeurtenis en de berichten in de media grote impact hebben op nabestaanden en op slachtoffers in het algemeen. Ik sta pal voor het beschermen van slachtofferbelangen en hecht aan het welbevinden van slachtoffers en nabestaanden. Daarom wordt er in het gevangeniswezen veel aandacht besteed aan slachtofferzorg en activiteiten als herstelbemiddeling.”

Ik voel, op grond van mijn werkervaring in gevangenissen, sterk de behoefte om in wrang lachen uit te barsten én om de minister middels wat praktijkvoorbeelden uit de droom te helpen, maar uit piëteit met de nabestaanden van een bekend moordslachtoffer laat ik dat maar achterwege. 

Gisteren werd bekend dat Frank Masmeijer gratie heeft gekregen. Gratie! De Belgische rechter veroordeelde hem tot negen jaar vanwege zijn rechtstreekse betrokkenheid bij de smokkel van 476(!) kilo coke. Meneer mocht het laatste stuk van zijn straf in zijn vaderland uitzitten. Eindelijk eens iemand achter de deur die er tot over zijn oren in zit. Eindelijk iemand die flink gestraft is omdat hij ook aan de ellende wenste te verdienen die coke onze samenleving al decennia toebrengt. Geen kleine jongen, gewoon vette vis. Hoezo gratie? Als ik Belgie was, stuurde ik er nooit meer eentje naar huis.

Duizenden kilo’s worden hier binnengesmokkeld, tientallen liquidaties gepleegd, vergis-moorden, martelcontainers, laboratoria, afvaldumpingen, corruptie, witwassen, een op de acht jongeren valt in handen van de drugsmaffia, de kogels vliegen door de straat, handgranaten liggen op de stoep… Hallo, ex-burgervader?

Integendeel dus. Franc heeft Frank de vrijheid bezorgd. Francs studievriend Willem Alexander heeft ondertekend. Ulysse Ellian heeft weer kamervragen gesteld. De invloed van Almere op de Nederlandse samenleving neemt werkelijk met de dag toe. 

     ‘Want dat gaat nou eenmaal zo…’

11 juli 2022

Er is niet veel meer over van de devote nederigheid van een college van Burgemeester en Wethouders dat koud drie weken geleden met het beweerde schaamrood op de kaken opstapte. 

Na weet ik hoeveel moties van wantrouwen en treurnis moest er een beëdigd accountant aan te pas komen om ze te dwingen openheid van zaken te geven. Anders hadden ze nu nog de kaken op elkaar gehouden, wat ik u brom.  

Maar ze konden niet anders. ‘We hebben besloten af te treden.’ De mededeling kwam vóór de raadsvergadering met de geslepen messen. Zo deed Rutte het ook, samen met Kaag en Wopke.

In de wetenschap dat ze allemaal gewoon weer terug zouden komen maar wel grotendeels op een andere post. 

En zie hier Almere: zeven coalitiepartijen spelen Den Haagje. Doen een spelletje Rutje Vier. Froukje en Roelie doen gelukkig nog waar ze goed in zijn gebleken, maar jankende Julius is weer juichende Julius want hij is van Financien af. Weg molensteen.

Want dat gaat Kees nu doen. Kees die jarenlang over degenen schamperde die waarschuwden voor het naderend onheil. Kees die vond dat die mensen hun mond moesten houden, voorzitter. Kees die het zo goed wist dat hij telkens weer akkoord ging met nóg een financiële injectie. Kees die meehielp honderd miljoen euro gemeenschapsgeld te verbranden. Kees wordt wethouder Financien. Over gotspe gesproken…

Maar het meest beschamende, schandalige en bespottelijke is wel het coalitie-akkoord. Niet om wat erin staat, al is ook daarover van alles op te merken, maar om wat er niet(!) in staat.

Niet één keer treft u het woord aan waar het in Almere al tien jaar over gaat. Niet één keer refereert deze nieuwe rampspoedcombinatie aan het grootste financiële echec van onze stad, aan het debacle dat nota bene nog niet eens afgelopen is maar zich nu pas in volle schandalige omvang laat zien. 

Het woord Floriade wordt zelfs niet één keer in dat coalitie-akkoord genoemd! 

Er is ook geen wethouder die de Floriade in zijn of haar portefeuille heeft; er is dus als het ware niemand verantwoordelijk. 

Deze coalitie heeft haar gezicht al laten zien. De coalitiepartijen evenzeer. Dus die brochure vol bijeengeraapte verkiezingsbeloften mag men houden. Met de eerste de beste, ‘geen extra geld naar de Floriade’, had men de bips al ruim een week geleden afgeveegd.

Aan enige deemoed heeft men zich ook bepaald niet bezondigd, inzicht in eigen falen is er niet bij en de bewering dat de samenwerking met de andere partijen wordt nagestreefd, is heus serieus een grote wassen neus.

Ik vraag me af hoe dat donderdagavond gaat. Dag Hilde, dag Jan, daar gaan jullie dan. En dan, hooggeëerd publiek, treden nu ook af die andere vier en simsalabim… wie hebben we hier? Vier nieuwe oude bekenden in het politieke circus van Mienstra en Beijer: de giechelende goochelaars. 

Het eerste dat ze voor u laten verdwijnen, is hun geheugen. 

Ook van Mark Rutte geleerd…

2 juli 2022

Toen de schaarse Joodse overlevenden terugkeerden uit de vernietigingskampen, wachtte hen een hardvochtig onthaal. Hun huizen waren geplunderd en daarna vaak door anderen in bezit genomen. Hun geld en waardevolle eigendommen lagen in de kluizen van de Nederlandsche Bank die zich decennia lang stokdoof hield, de familie Goudstikker heeft oneindig moeten procederen voor de teruggaaf van hun kunstcollectie en ga zo maar door…

In 2021 kregen de Joodse mensen die niet terugkeerden eindelijk allemaal hun naam, hun identiteit, terug door een monument. Zes-en-zeventig jaar na dato!

Toen in de jaren daarna de overlevenden uit de Jappenkampen en van de vervolging in de Bersiap-periode voet op Nederlandse bodem zetten, wachtte hen een ijskoude douche. Wat ze wel niet dachten, wij hadden in Nederland de hongerwinter gehad…

In 1988 kregen de doden van die dodenkampen, van de Birma-spoorlijn, hun monument. Dat was echter ook pas na acht-en-dertig jaar! 

Dus ik begrijp, als ik er even over nadenk, onze Surinaamse Nederlanders en onze Nederlandse Surinamers best wanneer ze ‘Keti Koti’, het einde van de Nederlandse slavernij, vieren. 

Want in 1863 kwam een eind aan het vangen en opsluiten van Afrikaanse mensen, aan de onmenselijke transportschepen, aan het keuren en verkopen, aan dwangarbeid onder mensonterende omstandigheden, aan verkrachtingen en ander geweld om gehoorzaamheid af te dwingen.

En dat gebeurde allemaal vanaf 1630 al. Dus tweehonderd-en-drieëndertig jaar lang deden Nederlandse ronselaars, reders, plantagehouders hun vreselijke werk en werden er steenrijk van! 

Maar ook al die slachtoffers kregen een monument. In 2002. Na honderd-en-negenendertig jaar!

Het duurde nogal wat langer, die gedenkplaats, want er was een klein verschil. Van Jodenvervolging en Jappenkampen konden we anderen de schuld geven, maar die slavernij, dat hadden ‘we’ op ons eigen nationale geweten. Hoewel, geweten… 

Er zijn ‘oorspronkelijke’ Nederlanders die zich afvragen waar ‘die lui’ zich zo druk over maken, want het is al zo lang geleden. En voor wat onze voorouders voor vreselijks deden, zijn wij echt niet verantwoordelijk. Dat laatste klopt, het eerste niet.

Laten we wel wezen, de verscheping, uitbuiting van en moord op honderdduizenden van je volk vergeet je niet. Je zegt ook niet dat Joodse mensen de holocaust nou maar eens achter zich moeten laten. De woede van de Armeniërs dat de moord op miljoenen van hen in 1915 wordt ontkend door de Turkse regering, wil begrijpelijkerwijs niet verdwijnen. Het uitroeien van Inca’s en de slag bij Wounded Knee worden jaarlijks herdacht en met reden. 

De officiële afschaffing van de slavernij in 1863 is als 4 en 5 mei. Stilstaan bij het leed en het vieren van je vrijheid. Dat zouden de licht gekleurde Nederlanders toch ook moeten kunnen begrijpen. En tegelijkertijd ook niet, omdat wij dát verleden niet hebben. Eeuwenlange uitbuiting zit niet in onze genen, niet in de verhalen van onze grootouders. In onze geschiedenisboeken stonden namelijk heel lang slechts de lusten, niet de lasten, niet het leed…

Dus gun onze medeburgers vooral hun ‘Keti Koti’ en wees blij voor hen dat ze in vrijheid onder ons kunnen zijn. Het hoort bij hen en zij horen bij ons. 

Maar toch was de herdenking dit jaar voor mij, Almeerder, bijzonder. Ik zat op de reden van dat gevoel te broeden en plots begreep ik waarom. 

Op het spreekgestoelte stond een lange, lijzige man een toespraak te houden waarin hij sprak van hoop, van respect. ‘A change is gonna come…,’ zei hij. Nou, daar weten we alles van.

En plots besefte ik dat ‘Keti Koti’, ‘Verbroken Keten’, voor deze oud-burgemeester dit jaar een wel heel dubbele betekenis moet hebben gehad. En een enorme opluchting zal zijn geweest.

Er zijn momenteel op de wereld echter nog heel veel slaven. In Pakistaanse naaiateliers, Afrikaanse lithiummijnen, in de Oeigoeren-kampen in China, op de Wallen in Amsterdam. En juist onze geschiedenis verplicht ons om daar de strijd tegen aan te binden. Laten we dat allemaal samen doen. Het moet op een dag lukken.

“Free at last, Free at last, Thank God almighty we are free at last.”

Dr Martin L. King

27 juni 2022

Ik wil niet saai worden. Ik wil u niet vermoeien, lezer. Maar zo gaat dat met roependen in de woestijn, ze blijven roepen.

Dat leidt vooral ook tot verzuchten en hoofdschudden bij hen die de boodschap naast zich neerleggen, maar de boodschap verandert er niet door. En de ernst van de zaak wordt steeds maar duidelijker, groter en grimmiger. 

De teller van het Almeerse Floriade-verlies staat inmiddels op € 75.000.000,-. Het is al duidelijk dat het daarbij niet zal blijven. 

De afgelopen donderdag met zoveel emotie afgetreden wethouders betitelden de critici een week eerder tijdens hun hautaine toespraken voor het Floriade-personeel echter fijntjes als ‘azijnzeikers’, weet u nog? 

Maar ik durf te stellen dat zij toen al wisten wat hun toehoorders -nog- niet wisten. En dan zo uithalen naar ons…

Floriade-critici hebben tien jaar lang volstrekt geen gehoor gekregen, ze blijven gehoond en verketterd worden. Maak de boodschapper belachelijk en verstop de boodschap. Het stadsbestuur maar vooral de fractievoorzitters van de vorige coalitie sloten de oren bewust voor alle waarschuwingen en de ogen voor het naderend onheil. 

Van de vorige of de komende coalitie is trouwens één Ruttiaanse pot nat, zo blijkt binnenkort wel. De machtsdronken daders nemen namelijk gewoon weer plaats achter het stuur…

Daarom dit advies van iemand die wel ergens verstand van heeft. 

Het Floriade-geld is op! Wie schets echter mijn verbazing, de directie zet in op… …een nieuwe marketing-campagne! 

Met nog drie maanden te gaan, verandert de slagzin: ‘Kom genieten van het groene leven’ in ‘Geniet van een geweldige dag vol groen’. Nou, dát gaat helpen. Eureka!

Er komt een nieuw reclamefilmpje. Het oude was gelikt, maar alles wat we erop zagen, was op het hele Floriade-terrein en in de stad niet te vinden. Er groeit geen andijvie tegen de Almeerse skyline. Maar zulke filmpjes zijn wel duur, weet ik uit ervaring. Dus nieuwe zijn ongetwijfeld duurder. Marketingjongens weten dat gebakken lucht duurder wordt naarmate de klant meer in ademnood komt.

Op borden, in abri’s gaan ze posters vertonen. Nieuwe posters, want er moet een andere slagzin op. Een andere uitstraling. Ik zou ook het briefpapier veranderen en de bierviltjes…

Spotjes, veel meer en nieuw, op televisie en radio. Dat kost allemaal veel geld, kan ik u vertellen. Een Godsvermogen, zou mijn vader zaliger hebben gezegd. En tijd die je niet meer hebt.

Ik werk inmiddels twintig jaar in en met marketing en ik voorspel het u: de Floriade gooit uit pure wanhoop nog meer van ons gemeenschapsgeld het raam uit! Want het helpt niet! Luister nou een keer, drommels nog aan toe!

Volgens haar eigen Masterplan 2015 kreeg onze bobo-speeltuin maar liefst € 14.000.000,- om juist alles te doen wat men nú aankondigt te zullen gaan doen. Zeven jaar geleden! Waar is al dat geld aan opgegaan? 

Zesentwintig(!) betaalde communicatiemedewerkers en elf(!) ingehuurde marketingbureaus heeft Floriade BV inmiddels versleten. Wat die hebben gedaan? Geen idee, maar hun werkzweet ging niet in effectieve en doordachte reclame zitten want we zagen er nauwelijks iets van in het afgelopen decennium. Over Almere op de kaart zetten gesproken…

Maar, evenzeer belangrijk, waar komt het geld voor dit nieuwe wanhoopsoffensief vandaan? Want de koek moet zo langzamerhand echt op zijn, vermoed ik zomaar. Anders hadden directie en stadsbestuur nog wel even de mond gehouden.

Of was het openen van de doos van Pandora een strategische truc? De boel laten ploffen voor de verantwoordelijke politici zelf ploffen. Opnieuw neerploffen op het pluche, wel te verstaan. Gewoon alsof er niets aan de hand is.

Ik blijf het zeggen: de fractievoorzitter van Leefbaar Almere veegde jarenlang iedere kritiek op het Floriade-beleid zo smalend van tafel dat ik me begon af te vragen of hij soms aandelen in die misère had. Om nu met een week of wat gewoon als wethouder terug te keren. Schaamteloos. Als de coalitie het allemaal zo erg vindt, als de fractievoorzitters zo geschokt zijn over het eigen falen, dan hielden met name zij de eer aan zichzelf en stapten op. 

Want ze kunnen het niet, speelden themaparkje met internationale allure, bleven doof voor werkelijk alle signalen en voerden onze stad en ons onverstoorbaar verder de misère in.

De inwoners die de nu al met angst en beven de gevolgen tegemoet zien. Hun energierekening niet meer kunnen betalen, geen woning kunnen vinden, in psychische nood zitten en nog veel, heel veel meer.

Enfin, dat zullen we allemaal in de komende tijd zien. Maar wel even dit. Het échte geheime wapen van de Floriade-directie werd namelijk ook onthuld. Onthutsend.

“Besloten is om ook de rondleidingen over het terrein gratis te maken.”

De vrijwillige gidsen werden toch al niet betaald, maar ik hoorde een tijdje geleden al dat er nauwelijks belangstelling voor was. 

Echt, de onkunde druipt er vanaf. Als een druppel van een gloeiende plaat…

26 juni 2022

Toen de gemeente ons in 2013 vroeg of WitchWorld niet in Almere gerealiseerd kon worden, beloofden we dat serieus te onderzoeken.  

We kwamen op drie mogelijke locaties uit, waarvan het kasteelterrein als beste overbleef. Ik leg u uit waarom. Het was groot en kon met het Weteringpark voldoende worden vergroot om nog jaren uit te kunnen breiden. 

Het lag pal aan de A6 en aan de druk bevolkte Randstad. Op een half uurtje van Amsterdam, Amersfoort én Utrecht. Met een parkeergarage aan de andere kant van de snelweg en een te thematiseren reeds aanwezige tunnel was de bereikbaarheid ideaal.

We hadden een ander thema nodig, kozen voor fantasy vanwege de Game of Thrones-series en… daar stond al een heus kasteel! 

Vanaf de A6 zo prachtig zichtbaar als geen reclamebord kon verbeteren.

Wat bijkomstig was maar wel een goede zaak: Almere behield haar icoon, maar nu afgebouwd en we maakten het gebouw af, wat goed was voor duurzaamheid en zo. Maak gebruik van wat er al is.

Enfin, u snapt het: we hadden er goed over nagedacht en er een prima plan voor geschreven dat door de gemeente én Gravin met waardering werd ontvangen. 

Vijf jaar keihard werken later bleek wat die politieke waardering waard was, maar daar gaat het nu niet om. 

Het was in elk geval niet zo dat we aan WitchWorld begonnen omdát er een kasteel was. Het was juist andersom. 

Terwijl de Floriade een financiële ramp van ongekende omvang blijkt te worden en zich een regelrechte Ruttiaanse soap in de collegeburelen afspeelt, gaan onze ambtenaren onverdroten voort met de plannen voor ‘het nieuwe Kunstmuseum M’. 

In Almere Deze Week verschijnen ronkende artikelen met foto’s van beroemde Europese musea in Parijs, de krant schrijft zelfs dat mijn partij schoorvoetend moest toegeven dat het toch echt een geweldig plan is, de kwartiermaakster kwam uitgebreid vertellen hoe mooi en iconisch en uniek het allemaal wordt. Alsof er geen Floriade-ellende bestaat; het getuigt van volstrekte desinteresse voor de stad, in zekere zin van onbeschoftheid. 

Alsof ze geen enkele weet hadden van het naderend onheil bepaalde men ten stadhuize van de week alvast drie locaties (op steenworp afstand van elkaar aan het Weerwater) waar dat megalomane museum moet komen. 

Plaatje staat in de krant en op Omroep Flevoland; men gaat ijzerenheinig door alsof de gemeenteraad er straks alleen nog maar een klapje voor de vorm op hoeft te geven. 

Kosten van dat onderzoek? € 500.000,-. Hetzelfde bedrag dat in 2018 ook achteloos aan Eden Holland voor haar onderzoek werd verstrekt en dat WitchWorld het vertrouwen deed opzeggen in de gemeente. 

Weet u het nog? Dat geld voor dat plan van Eden Holland waar het college maanden later zélf over adviseerde er toch vooral niet mee in zee te gaan. 

Dat geld waarvan onderzocht zou worden of het terug te vorderen was. Waarvan u en ik daarna nooit meer hebben vernomen. 

Als u makkelijk rijk wilt worden, verzint u dus een zo absurd mogelijk maar vooral iconisch project, houdt dat tegen een verlekkerde wethouder aan en casht vervolgens vijf ton voor uw plan. Huur voor een paar maanden een geslepen tekstschrijver in en vertrek zelf naar de Bahama’s. 

Want even voor de duidelijkheid: alleen voor dat plan van Eden Holland en daarna voor dat van het kunstmuseum is dus grofweg al € 1.000.000,- neergeteld. Voor plannen… daar bouw je zomaar vijf sociale huurwoningen voor… Er is ook niets bekend over enige verantwoording.

Met dat museum gaan ze gewoon door terwijl de miljoenenverliezen van de Floriade met de dag groter worden.

De kwartiermaakster laat net zulke mooie artist impressions zien als Winnie Maas en zijn vrienden tien jaar geleden en heeft er net zo’n gelikt verhaal bij. En opnieuw stinken allerlei mensen er met open ogen in. Nee, ons partijtje niet! Ook niet schoorvoetend…

In een bijzinnetje van haar verklaring, ze mompelde het bijna, zei fractievoorzitster Holter van de VVD donderdagavond dat haar partij vindt dat ‘we op de lange termijn niet meer zo’n groot risico mogen lopen als stad’. Daar houden we haar natuurlijk aan. Niks kunstmuseum, maar woningen! Onderwijzers! Jeugdzorg! Studentenhuisvesting! 

Nog een klein advies uit eigen ervaring tot slot.

Als bobo’s om megalomane, iconische kunstmusea roepen, laat ze dan dat geld ervoor maar zelf ergens uit de markt toveren. Want als het plan zo geweldig is, Almere weer eens op de kasrt gaat zetten en duizenden kunstminnaars naar onze artistieke metropool gaat lokken, dan zijn er ongetwijfeld investeerders voor te porren. 

Maar die komen in werkelijkheid niet, net zo min als voor de Floriade terwijl een wethouder ooit zei dat hij wel twaalf potentiële geldschieters opgelijnd had staan. Binnenkort zouden ze tekenen…

Tuurlijk niet. Er is ook nauwelijks een kunstmuseum in Nederland dat het zonder overheidssteun redt, hè? Alleen de heel gerenommeerde…

Dus geen gezeur om nog meer geld voor nog meer kansloze experimenten met onze centen! Hoe durven jullie nadat jullie Almere al met zoveel ellende hebben opgezadeld? Zoek die centen voor je immersieve droomgedrocht maar bij iemand anders. 

Dat moesten wij ook. Van jullie.

23 juni 2022

Schaakt u wel eens? 

Vroeger deed ik dat geregeld. Mooi spel, misschien wel het mooiste spel. Maar laat spel en spelregels aan politici over en binnen de kortste keren speel je Mens-erger-je-niet.

Zo ook gisteravond in onze raadszaal. Al de hele dag zoemde en bromde het in de wandelgangen. Dat was niet vreemd, want er lag een brief van uw stadsbestuur aan de gemeenteraad die er niet om loog.

Uw en mijn ergste vrees werd daarin bewaarheid: de Floriade blijkt een financieel drama van ongekende proporties. Om het uit te zingen tot 9 oktober moet nog eens € 33.800.000,- worden neergeteld. Om het uit te zingen tot juli had ons stadsbestuur alvast maar € 5.200.000,- ‘vrijgemaakt’. 

En dat was dan ook het laatste wat het ons mee te delen had, want daarna bood het voltallige college haar ontslag aan. 

Wethouder Lindenbergh was op de televisie al volgeschoten, wethouder Hoek deed dat na de mededeling en alle fractievoorzitters spraken hun respect uit voor het besluit.

Let wel: als je verantwoordelijk bent voor een wereldtentoonstelling die inmiddels al zo’n € 160.000.000,- gemeenschapsgeld heeft verslonden en de resultaten blijken zo dramatisch slecht, dan kun je ook niet blijven zitten. 

Maar daar bleef de zelfreflectie ook bij, hoor. Want alles en iedereen had het vervolgens gedaan. Corona. De entreeprijs. Het consumentengedrag. De energieprijzen. De inflatie. Maar vooral de negatieve publiciteit. Daar lag het allemaal aan.

Als je echter vervolgens na je aftreden de gemeenteraad vanaf het spreekgestoelte adviseert dat doorgaan toch nog steeds het beste is, blijkt de werkelijke oorzaak: ijzerenheinige onkunde! 

In 2020 kreeg Almere door achtereenvolgens PFAS én Corona de kans om zonder enig gezichtsverlies en met begrip van de hele wereld de stekker nog voor opening uit de Floriade te trekken. 

Verkenner Van Doorenmalen berekende zelfs dat stoppen de goedkoopste optie was, maar adviseerde toch om vooral -met wat miljoenen extra- door te gaan. 

De koningin van dit schaakspel zit immers in Overgooi. Met alle gevolgen van dien. 

Vele tientallen miljoenen verlies, het droeve lot van honderden vrijwilligers en kleine ondernemers, maar vooral het vertrouwen van de Almeerse inwoners. Weg! 

Dat vertrouwen was al een hele tijd bij het nulpunt, natuurlijk. Dat bleek bij de verkiezingen. De verkiezingsopkomst was bijna net zo droevig als het bezoekersaantal. 

Maar de politici hadden het er niet over. Nee, de Floriade werd gemeden in gesprekken. Het ‘F-woord’ werd in alle debatten nauwelijks gehoord. ‘Daar gaan we het niet over hebben,’ zeiden twee organisatoren nog lachend in de Nieuwe Bibliotheek. 

Maar iedere kiezer die ik toen sprak, had het als eerste over die Floriade. Het zat de gemeenschap al jaren tot bovenin de strot. Had er iets mee gedaan…

Gisteravond viel dan eindelijk het doek. Ging de doos van Pandora open. Wat een deceptie. En wat sterk dat het college ‘de eer aan zichzelf hield’. Hoewel…

Doordat alleen de trouwe Almeerse kiezers wel naar de stembus gingen, bleven de machtsverhoudingen na 16 maart gewoon zoals ze waren. 

Al maanden formeert de VVD daardoor in achterkamertjes haar volgende college. De PvdA mocht niet meer meedoen en Groen Links ook niet. Vorige week hoorden we dat ‘ze eruit zijn’. 

Almere krijgt zeven(!) wethouders. En daarvan zijn er gisteravond vier(!) afgetreden. Want ze zijn niet weg, ze komen met een week of twee gewoon terug op het pluche. 

Leefbaar Almere, een groot pleitbezorger van de Floriade, schamperde jarenlang alle waarschuwingen terzijde en heeft daarmee dit college én het Floriade-debacle jaren overeind gehouden. 

En toch mag ze in die coalitie blijven, nu notabene zelfs een wethouder leveren. Over een week of twee wordt ook die geïnstalleerd, de ‘wethouder Wipkippen’, zoals ze die zelf noemen.

Medeverantwoordelijk voor het creëren van het grootste Almeerse debacle ooit, maar gisteravond hoorden we werkelijk geen woord van hen over hun eigen handelen.

Waar lijkt dat toch op? Op een toeslagenschandaal, een afgetreden kabinet dat vervolgens gewoon weer aantreedt. Weet u nog? 

Het lijkt op een trucje, een schaakzet, een zinloze vertoning. Het was gewoon wat inmiddels de ‘Ruttiaanse variant’ genoemd wordt.

De verantwoordelijken, de veroorzakers vertrekken met nederig gebogen, maar komen met opgeheven hoofd gewoon de raadszaal weer binnen. Alsof er niets aan de hand is.

Beschamend dat die coalitiepartijen dat doen. 

Dat dat kan, is een regelrechte schande. En de oorzaak daarvoor ligt toch écht bij de mensen die niet gingen stemmen, die deze lui aan de macht lieten blijven.

Ons stadsbestuur was doof voor alle waarschuwingen. Jaren- en vele columns lang heb ik naar ze staan roepen in de woestijn. Maar evenzeer heb ik dat tegen mijn medeburgers gedaan. Ga stemmen, Almere! Stuur ze weg! Maak het anders, beter!

Tegen dovemansoren, dus de komende jaren blijven we met dezelfde mensen doorgaan. 

Mensen die het gisteravond -serieus- na het aanhoren van alle ellende nóg presteerden om uit te spreken dat ze ‘goed wilden nadenken over het mogelijk toch openhouden van de Floriade’. Die verklaarden dat ‘moest worden overwogen of en op welke wijze er toch nog geld in moest’. Want ‘de imagoschade’ is zo belangrijk.

Uw schade, de woningnood, jeugdzorg, onderwijstekorten en wat al niet meer, doen er blijkbaar een stuk minder toe.

Fractievoorzitters die serieus overwegen of ze € 33.800.000,- gemeenschapsgeld extra willen ophoesten om daarmee (max) € 12.000.000,- entreegeld binnen te hengelen. IJzerenheinige onkunde, daar getuigt het van.

Directeur Bakker, de man van de ‘bevredigende’ bezoekersaantallen een maand geleden, vertrok met een lichte glimlach van de publieke tribune. Over zijn aanblijven maakte geen spreker zich gisteravond druk. Iemand die je bedrijf op deze wijze te gronde richt, lazer je er als aandeelhouder toch uit? 

De politiek verantwoordelijken zijn weg. Ze zijn over een week of twee weer terug. Zelfde theater, zelfde voorstelling.

En zij dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was. Er is alleen maar wat geld verdampt. En wat vertrouwen. Wat geloofwaardigheid. Wat hoop voor een toch al onzekere toekomst.

Maar ze schaakten lustig voort. 

21 juni 2022

‘Wat ik denk, houd ik maar voor me.’ 

Dat zijn niet mijn woorden, maar die van mijn vader. Die was van 1922. Hij was de zoon van het hoofd der school in het West-Friese dorp ‘t Rijpje. 

Mijn vader werd, naarmate zijn leeftijd vorderde, beschouwelijker. Hij kon je verrassen met bespiegelingen uit een onverwachte hoek. Zo sprak hij ooit, toen mijn moeder al een paar jaar overleden was en ik het over zijn leven als alleenstaande had, de voor mij historische woorden: ‘Niet alleen alleenstaand. Ook alleen zittend. En vooral alleen liggend.’ 

Hij had een jeugd gehad waarin hij de eerste auto in zijn dorp meemaakte. Op zijn rug liggend in het gras had hij de zeppelin Hindenburg over zien komen op weg naar Amerika. Een paar dagen later zag hij de beroemde foto van de ramp in de krant. Hij had de Tweede Wereldoorlog meegemaakt en de landing op de maan gezien. Flower Power. Computers zien komen. Mobiele telefoons.

Dus ik dacht dat als er iemand was die had ervaren hoe absurd snel de menselijke ontwikkeling maar ook de menselijke waanzin plaatsvindt, het mijn vader wel moest zijn. 

Ik heb me vergist. Elke generatie kent haar eigen waanzin. Die wordt niet kleiner. Ze neemt alleen maar toe. 

In het afgelopen jaar lijkt het wel alsof het gaspedaal nog eens extra is ingetrapt. Energiecentrales worden gesloten terwijl de alternatieven niet toereikend zijn. Wie bedenkt zoiets?

Boeren moeten massaal hun land inleveren bij de staat terwijl daar door de kans op voedselschaarste toeneemt. Wie zou dat willen?

Onze zorg heeft veel te weinig personeel én te weinig IC-bedden, maar er moet geld af! Hoe kom je erop?

De woningnood is immens geworden maar we laten mensen met duizenden ons land binnen. Ho! Daar mag je het eigenlijk niet over hebben. 

Laatst vertelde een hoogleraar ons tijdens een studiedag van de gemeenteraad dat Nederland er inmiddels per jaar honderdtwintigduizend buitenlandse mensen bij krijgt. En dat lang niet iedereen daarvan een vluchteling is in de zin die we ermee bedoelen. Dat is het equivalent van een stad als Zwolle! Per jaar!

Geen wonder dat ze in Ter Apel de wanhoop nabij zijn. Dat houdt geen economie, geen samenleving vol. Waar moeten al die mensen heen? Waar moeten ze wonen? Onze eigen kinderen staan al op jarenlange wachtlijsten. Wat moeten ze eten? In plaats van onze voedselproductie te verhogen, wordt die verlaagd. 

‘Vroeger aten we ook niet elke dag vlees,’ zei een collega recent tegen me. Dat klopt. Vroeger aten we op een gegeven moment ook tulpenbollen. Én op het laatst zelfs de kat.

Op een dag, lang geleden, was Hans Janmaat op de televisie. Het was de zendtijd voor politieke partijen. Bezwerend riep de paria van de Tweede Kamer dat de buitenlanders ons overspoelden, dat ons land ten onder dreigde te gaan. 

‘Idioot,’ bromde ik. ‘Hoe durf je?’

‘Wat ik denk, houd ik maar voor me,’ zei mijn vader. 

Verbluft keek ik hem aan. ‘Je wilt toch niet zeggen dat je vindt dat die vent gelijk heeft?’

Hij zocht naar woorden. ‘Het is een foute man,’ antwoordde hij toen, ‘maar ook een hellend vlak. Het is altijd zo met mensen. Het begint ogenschijnlijk oprecht en onschuldig, maar zonder dat we er erg in hebben, loopt het meer en meer uit de hand. Als het gras elders groener is, wordt iedereen opeens een vluchteling, let maar op. Het zal mijn tijd wel duren.’ Hij wees naar de televisie. ‘En zijn tijd ook. Maar ik geef je een wijze raad voor jouw generatie.’

‘En die is?’ vroeg betweterige ikke.

‘Voor je gaat dweilen, moet je éérst de kraan dicht doen.’ 

‘Sluit de grenzen!’ riep Janmaat nog net voor ik hem met de afstandbediening de mond snoerde.

Ik moest er gisteren, tijdens het journaal van zes uur, opeens aan denken… 

18 juni 2022

Toen ik in 1981 in Almere kwam wonen, was-ie er voor het eerst. De Triathlon van Almere. Start in het Gooimeer en finish bij de sporthal in Haven. De onvolprezen Allard Veldhuis praatte de boel aan elkaar en heel wat Almeerders stonden langs de lange polderwegen met emmers en sponsjes en wat al niet meer.

Dertig(!) jaar werd dat feest daar georganiseerd. Mijn achterbuurman was ooit de laatste die binnen de tijd over de streep kwam. We hebben allemaal een stuk van dat laatste loodje met hem mee gestrompeld. Het voelde alsof ons hele wijkje dat hele end had afgelegd.

De triathlon was van Almere, bedacht, georganiseerd door Almeerders. Met de riemen die we hadden, maar het was Almeres trots.

Dat merkte je ook aan de commotie die ontstond toen de organisatie professioneler wilde worden, toen de finish naar Almere Stad verhuisde. Toen de naam veranderde in ‘Challenge’. Toen dat poenerige ‘Amsterdam’ eraan werd geplakt. Heel wat harde en boze woorden vielen er. 

Maar sinds 2012 is het een internationale wedstrijd waar de wereldtop aan de start verschijnt. Waar honderden amateurs zich de benen uit het lijf zwemmen, fietsen en lopen. 

Duizenden Almeerders hebben zich sinds 1981 belangeloos ingezet voor dat evenement. Onze eigen Gregor Stam won die helse tocht nota bene en ze hebben het er nog steeds over.

Maar gisteren zag ik een oproep op Facebook. Voor de jaarlijkse tegel waar een bekende Almeerder, Almeerse organisatie of Almeers evenement op wordt vereeuwigd. 

Zoals diezelfde Allard Veldhuis wiens tegel, heel bijzonder, als enige in Haven ligt. Hij ruste in vrede.

Er zijn ieder jaar drie nominaties. En dit jaar waren dat het opgraven vannde Short Stirling en het kunstwerk voor de in het IJsselmeer omgekomen piloten, de Triathlon dus en het initiatief Allyblijftbinnen. 

Alle drie zeer terechte kanshebbers, denk ik zomaar. 

Maar degene die de wedstrijd uitroept, hoort wel neutraal te zijn. De gemeente Almere moet het gewoon aan de burgers overlaten wie de tegel ‘krijgt’. 

De oproep van de gemeente Almere was voor mijn gevoel namelijk bepaald niet onbevooroordeeld. Wat schreef men? 

“AllyBlijftBinnen toverde ook in 2021, tijdens coronatijd, een lach op het gezicht van vele Almeerders. Daarom is deze club Almeerders genomineerd voor een tegel in de Walk of Fame Almere! 🎖️ Ze verrasten jong en oud met originele activiteiten zoals het Ally Amfitheater, de rozenactie op Valentijnsdag en een online kerstshow met poppodium de Meester. Stem t/m 10 juli via: https://walkoffamealmere.nl/stemmen.

De twee andere genomineerden zijn het herdenkingsbeeld Short Stirling en WK Triathlon (Challenge Almere-Amsterdam). De Walk of Fame Almere is een tegelroute door het Centrum, met bijzondere momenten uit de geschiedenis van Almere, mogelijk gemaakt door Rabobank Almere.”

Uitgebreide loftuitingen voor Allyblijftbinnen, nota bene met een medaille🥇 erop, maar slechts één(!) zinnetje dat werd besteed aan het grootste evenement, zelfs van internationale allure, van onze stad én het allergrootste offer voor ons gebracht! 

Het gaf me overduidelijk het gevoel dat reeds bedacht is wie deze tegel mag ‘winnen’. En dat hoort niet, ik hoor zelfs dat gevoel niet te hebben als ‘kiezer’. Wanr waarom zou ik dan nog stemmen?

Ooit, lang geleden, was ik betrokken bij de organisatie van de eerste tegel. Het zouden eigenlijk verlichte vitrines in parkeergarages worden, maar onze toenmalige burgermoeder besliste anders.

De afspraak was dat zij de eerste tegel, op het Stationsplein zou onthullen. Ik zou op dat moment een confetti-kanon afschieten. 

Erg succesvol ging het niet. Zowel de doek als de confetti werden door een windvlaag gegrepen en waren al voor de plichtplegingen over het plein in het niet verdwenen.

Maar iets anders herinner ik me ook terdege: de burgers zouden kiezen. Dat was de afspraak. Dat was ook de kracht van de tegel. Dat de inwoners zélf ieder jaar uitmaken wie ze de tegel het meest gunnen.

En, begrijp me goed, ik vind Allyblijftbinnen een waardige en terechte genomineerde. Sterker, ik vind het kanjers om wat ze hebben gedaan. Chapeau! 

Toen heel Almere in 2021 achter de deur moest vanwege corona, we ‘s avonds de straat niet meer op mochten en meer van die ellende, waren het de activiteiten van Allyblijftbinnen, zonder een verzoek daartoe, vrijwillig en onbetaald, die letterlijk licht in de duisternis brachten, humor en wat warmte in bange dagen. 

Je had helden in de zorg en bezorgde helden die de handen belangeloos uit de mouwen staken. Allyblijftbinnen was daar een schoolvoorbeeld van.

Ze mogen zeker winnen, ook van mij, maar als dat zo is, dan moet dat zijn omdat Almere hen uitkiest boven de anderen. Niet omdat ze een campagne-handje geholpen zijn door de gemeente. 

Tot slot die laatste genomineerde. Eigenlijk is daar één regel tekst toch echt genoeg voor, maar die komt dan wel van Sir Winston Churchill: ‘Never in the field of human conflict was so much been owed by so many to so few.’ 

Een duidelijker bewoording voor de nominatie van het opgraven van de Britse Short Stirling bommenwerper BK716, het thuisbrengen van de bemanning en het oprichten van een indrukwekkend standbeeld zou ik niet kunnen bedenken.

Maar wie ik kies, bepaal ik zelf. Ik wil dat de gemeente daar van af blijft. Geen stemadviezen, alstublieft. En ik hoop dat de opkomst van deze verkiezing nou eens beter is dan die van de gemeenteraadsverkiezingen. Want alleen dan behoudt de tegel haar waarde.

16 juni 2022

Nou had ik de hele tijd de gedachte om er niet te veel over te gaan zeggen en er vooral geen complete column meer aan te besteden. Almere heeft meer om over te schrijven dan alleen over de Floriade.

Bovendien vond Jan Hoek dat er alleen maar positief over geschreven mocht worden, want al die kritiek was slechte reclame. Dus ik hield me in, soms tandenknarsend, maar toen het Floriadehek eenmaal open was, bleek dat hek ook van de dam te zijn. 

Het regende klachten van bezoekers van buiten de stad met commentaren waar die van mij bij verbleekten.

En daarom dan toch maar een ouderwets lang epistel eraan besteed, want als we gaan schelden, Jan en Hilde…

Er bleek van alles fout na de opening en wel zodanig dat de directie mensen geld terug ging geven of vrijkaartjes aanbood, zulks in ruil voor het weghalen van negatieve reviews. 

Met stille trom gingen ook de prijzen omlaag. Oh schande, toen bleek dat € 35,- entree en € 14,50 parkeerkosten zelfs te weinig was. Voor een treintje over dat veel te grote terrein moest € 6,75 apart worden gelapt en terug met de kabelbaan mocht alleen voor € 3,50.

De recensies in de media waren evenmin mals en de bezoekersaantallen waren vanaf het begin schokkend laag. 

Die worden niet bekend gemaakt, maar wie eens per dag rond 14.00 uur langs die zanderige startbaan naar de parkeerplaats tuft, kan het zelf natellen. 

Al tweeënzestig dagen is de opkomst nog lager dan die van Almeerders in verkiezingstijd. 

Maar, ik schreef het al eerder, voor de Almeerse bezoeker die per fiets of OV of scootmobiel komt en een abonnement heeft, is het er heerlijk toeven. Ze zijn er dan ook in grote getale en de loftuitingen buitelen over elkaar heen. 

Enthousiast schrijven ze op Facebook dat ze al elf keer zijn geweest en dat voor een passe partout van slechts € 39,-. ‘Want je kunt er zo heerlijk rustig wandelen,’ schreef iemand die dus echt niet begrijpt dat dat nou net funest is. Je zou over de hoofden moeten kunnen lopen…

Droevig vind ik het daarom voor de hardwerkende vrijwilligers en de Almeerse ondernemers die al maanden moeten constateren dat de aantallen niet hoopgevend zijn.  

Maar die hadden gisteren niet te klagen. Er was een heuse Dankdag voor hen georganiseerd. Een dag waarop directie en gemeente hun waardering uitspraken voor al dat werk, al die inzet. 

Sprekers van niveau deden het woord. Onze burger(stief)moeder sprak haar oprechte spijt uit voor de kloof die de Floriade in de Almeerse bevolking heeft veroorzaakt. 

Kijk, dáárom mag ze ons van mij adopteren. Zij snapt het.

Maar wethouders Hoek (GroenLinks) en Van Garderen (VVD) meenden er goed aan te doen de kloof nog een beetje wijder en dieper te maken. Nog wat splijtstof aan te brengen, zout in de wonde te wrijven. 

Op de dag van de verontwaardiging over het woord ‘tassendrager’ liep een VVD-leidsvrouw te schelden. 

‘Azijnzeikerds’ werden de criticasters door onze wethouders genoemd; de mensen die vanaf het begin gewaarschuwd hebben voor het echec dat de Floriade toch echt lijkt te gaan worden.

‘Azijnzeikerds’ zijn volgens onze twee bestuurders ook de mensen die hun bedrijf door de Floriade kapot zagen gaan en daarover durven te spreken.

‘Azijnzeikerds’ luidt hun oordeel over de politici die op grond van hun overtuiging én vanuit hun democratische plicht naar hun kiezers kritisch waren en dat bleven. 

‘Azijnzeikerds’ zijn de mensen die wél bezwaar maakten omdat voor de Floriade alles moest wijken, tot en met vergunningen aan toe, en die procedeerden over rechtsongelijkheid.

‘Azijnzeikerds’ zullen vast ook de mensen zijn die gewoon niet begrijpen hoe je als stadsbestuur zoveel geld aan een megalomaan prestigeproject kunt geven terwijl je elders overal bezuinigt. Mensen zonder woning, zonder zorg.

‘Azijnzeikerds’ zijn vast ook de mensen die gewoon vragen blijven stellen. Die blijven onderzoeken. Die blijven graven. Omdat de onderste steen boven moet.

Tegelijkertijd krijgen die ‘azijnzeikerds’ ook de schuld van het debacle. Als die hun mond hadden gehouden, had de parkeerplaats nu vol gestaan en raakte de kassa oververhit, wil men de toehoorders doen geloven. En de Almeerse genieters van ons tuinfeest van € 150.000.000,- laten zich dat maar al te graag aanleunen. 

Even als geheugenopfrissertje voor die mensen: het zou € 10.000.000,- kosten, toen € 92.000.000,- en nu zit de teller ergens rond € 150.000.000,-. Voor een evenement dat zes maanden duurt en in die tijd haar geld terug moet verdienen. Het zijn niet de ‘azijnzeikerds’ die dat hebben laten gebeuren. 

In 2020 gaf corona alle mogelijkheden om er met opgeheven hoofd de stekker uit te trekken. Het waren niet de ‘azijnzeikerds’ die veronderstelden dat corona in 2022 juist voor meer bezoekers zou zorgen…

In 2020 zei de speciaal aangestelde verkenner dat stoppen het goedkoopst voor Almere zou zijn, maar dat we vooral door moesten gaan. Er moest toen wel wat extra geld bij, natuurlijk. Niet de ‘azijnzeikerds’ stemden voor…

Toen in 2021 bleek dat de Floriade nog eens € 15.000.000,- moest hebben omdat de directie ‘vergeten’ was dat er ook toiletgebouwen, kassahokjes en straatverlichting nodig bleken, waren het niet de ‘azijnzeikerds’ die ‘onaangenaam verrast’ al tegensputterend toch maar akkoord gingen. 

Het waren ook niet de ‘azijnzeikerds’ die nog even snel € 4.500.000,- aan de Floriade gaven op de dag nadat de raad had besloten dat er geen geld meer naar de Floriade zou gaan. 

Want voor alle duidelijkheid: als de directie van de Floriade haar werk goed had gedaan, hadden al die ‘azijnzeikerds’ geen poot om op te staan.

Maar wie dragen wel de verantwoordelijkheid? Mensen die het, binnen de beslotenheid van de Floriade-muren, kennelijk niet kunnen laten om toch naar die critici uit te halen. Waarom? Om je eigen enorme verantwoordelijkheid te ontwijken? Of gewoon om even lekker stoom af te blazen ‘entre nous’?

Bestuurders die het niet aandurven om de waarheid over het evenement te openbaren, iets waar alle Almeerders recht op zouden moeten hebben, maar hun toehoorders liever een verhaaltje op de mouw spelden dat hen zelf vrijpleit. Want tot voor kort beweerden ze allemaal nog dat het geweldig ging, kwam het allemaal goed en de bezoekerscijfers waren tevredenstellend…

Bestuurders die, nog voordat de hekken ten laatste gaan sluiten, als verantwoordelijken van het toneel zouden kunnen zijn verdwenen. Net als vijf directeuren, vijf wethouders, een hele raad van commissarissen en nog veel meer vreemd volk, onze vorige burgemeester (‘U blijft in mijn hart.’) en de voorzitter van de RvC als voorlopig laatsten in de rij.

De kloof in de stad wordt ondertussen groter en groter. Het onbegrip blijft stijgen, de onderhuidse ergernis evenzeer. Iedereen voelt dat er iets op til staat, er weer geld bij moet. 

En terwijl de spanning oploopt nu gaan we ook nog schelden op de mensen die in elk geval geen verantwoordelijkheid dragen voor het voorbije én het naderende onheil. 

Nou, hoor mij aan, stelletje vitrioolpissers… 

De ‘azijnzeikerds’ die jarenlang hun best deden om jullie te waarschuwen, werd door jullie geen gehoor gegund. Ze kregen niet de kans om hun grieven te uiten, niet om hun recht te halen, want jullie zorgden ervoor dat alles steevast moest wijken voor de Floriade. Geen zee ging u daarbij te hoog. 

Dan verbaast het dat mensen daar iets van blijven zeggen? Jullie hebben je werkelijk niets aan die mensen gelegen laten liggen.

Jullie wezen en wijzen naar de ‘azijnzeikerds’ als de oorzaak, maar jullie en niemand anders zijn zelf degenen die het beleid hebben bedacht, opgelegd en uitgevoerd. Die alle opties om eruit te stappen hoogmoedig van tafel veegden. 

Jullie hadden voor je doel dan ook (onze) miljoenen tot je beschikking, het hele ambtelijke apparaat, dure (Rotterdamse) advocaten… De azijnzeikerds moesten hun strijd met heel wat minder middelen voeren. 

Dus die paar mopperaars op Facebook, een enkeling die een proces begon, die opstandige PVV’er in de raad, die narrige stukjesschrijver van ApOpa, die zouden de Floriade van haar succes hebben beroofd? 

Geloof je het zelf?

14 juni 2022

Ik ben gek op oude auto’s. Vooral op die uit de tijd van de Tweede Wereldoorlog, maar die uit de jaren ‘50 en ‘60 van, jawel, de vorige eeuw vind ik ook prachtig.

In mijn geliefde Zweden is het opknappen en pimpen van zulke auto’s al decennia een zeer geliefde hobby van heel veel mensen. 

Mijn ‘Zweedse neef’ die in Nederland woont, heeft een Volvo uit 1956 hierheen gehaald en helemaal opgekalefaterd. Hij rijdt er nu bruidsparen mee. 

En daarom maakte mijn hart een sprongetje toen garage Classic Mike uit Zeewolde vorige week de Flevopenning als Toponderneming van het Jaar won. Ook vanwege het feit dat Mike Kastrop in zijn bedrijf jongeren een echte kans biedt én al tot de beste praktijkopleider van Nederland werd uitgeroepen, heb ik Classic Mike heel hoog zitten. 

Maar toch… ze houden wel benzineslurpers op de weg. Ik heb vrijdagavond al die politieke bobo’s met geen woord over CO2 en luchtverontreiniging en extravagant brandstofverbruik en fijnstof en Pfas en nog eens CO2 horen reppen. Dat deed er even niet toe, denk ik dan. En daar ben ik blij om. Vanwege Mike. Ik gun het hem zeker.

Maar het geeft wel te denken. Want hoe zat dat ook al weer met die Grand Prix van Zandvoort? Oja, die was plotsklaps niet zo slecht voor het milieu, beweerde zelfs de Groen Links-fractie in de badplaats. 

Er kwamen dan ook honderdduizend man op af. Kassa door de massa. Wat nou milieu? Bernard junior wilde het zo dus dan gaat het ook zo…

En in Davos stonden drie weken geleden 1.300 privé-vliegtuigen op het vliegveld. Die waren van steen- en invloedrijke mensen die kwamen onder andere vergaderen over hoe ‘de bevolking’ het vliegen moeten beperken. 

En een weekje of wat later zat een flink deel van dat spul alweer op de Bilderbergh-conferentie heel wat foue gras weg te proppen. En ook hier kwamen de bobo’s echt niet met de trein. 

Van de week liet het PvdA-congres weten dat ook onze socialisten vinden dat u van hen geen korte vluchten meer mag maken. Frans Timmermans mag dat natuurlijk wel. Of onze ministers. En de EU-bazin. Die vloog vorig jaar nog van Wenen naar Bratislava. 56 minuten met de auto, aldus Google Maps. 

U zou het niet eens in uw hoofd halen; zij wel. U pakt dan natuurlijk de auto of de trein (een uur en één minuut, zegt De Zuck-machine); zij vliegt. Oja, en Kaag vloog van Den Haag naar Brussel. ‘Hoort bij de functie.’

Net als bij pandemieën, trouwens. Daar doen ze dat ook. 

Terwijl gans het land in isolatie werd gehouden, knuffelde Grapperhaus er vrolijk op los tijdens zijn bruiloft, bij de vergaderingen over de kabinetsformatie was geen mondkapje te bekennen, mevrouw Koopmans zat met de hele WHO-onderzoekscommissie in Wuhan uitgebreid Chinees rijst te tafelen, zij aan zij met haar   communistische vakgenoten, het koningshuis vierde de verjaardag van de troonopvolgster met ‘slechts’ een honderdtal intieme vrinden en Boris Johnson hief bij zeker negen gezellige gelegenheden, zoals na de begrafenis van prins Philip, het glas een keer of wat. Cheers, mate!

Geen greintje angst voor besmetting onder onze roergangers, kennelijk. In het Vondelpark kregen mensen ondertussen een bekeuring van een BOA met een meetlint…

Waar ik naartoe wil met dit epistel? Nou, naar de constatering dat het milieu er in de politiek vooral toe doet als het zo uitkomt. Als het niet past, hebben we het er verder niet over. Dat regels er voor u zijn. Als het hen niet uitkomt, passen we ze gewoon even niet toe…

Waar u van alles wordt opgedragen en opgelegd, blijkt dat nimmer te gelden voor onze hoogwaardigheidsbekleders, onze leiders, onze voorbeelden van gelijkheid en broederschap, van rechtschapen gedrag. 

En dus blijkbaar ook niet als er op de Floriade een zeer verantwoord en onbespoten vorkje geprikt wordt en het eremetaal daarna wordt overhandigd aan… Classic Mike!

Maar als gezegd: die heeft met zijn team die penning wel dubbel en dwars verdiend. Geen kwaad woord daarover.

11 juni 2022

Nou, ik zal maar meteen beginnen met me te verontschuldigen voor wat ik nu ga schrijven. Want wat ik ervan vind, schijnt erger te zijn dan waar ik iets over vind. Ik wil ook niet als iemand met onbegrip overkomen. 

Ik heb niets tegen mensen met andere seksuele behoeften, noden, wensen, verlangens en geaardheden. Ik ben van mening dat die mensen evenzeer deel uitmaken van de diersoort homo sapiens. Dat men mag zijn wie men wil zijn, vind ik dus ook. Zolang men anderen het leven maar niet vergalt, hetgeen bijvoorbeeld voor pedoseksuelen geldt die een vernietigend effect op kinderen kunnen hebben.

Maar.. waarom is het noodzakelijk om anderen te confronteren met je blote leuter? Wie zoiets in het Mandelapark doet, wordt opgepakt. Maar op een mansgrote poster bij het station is het plots ‘geweldig’ en ‘kunst’ en een ‘oproep voor begrip’, zelfs voor ‘meer verdraagzaamheid’?

Daar ben ik echt klaar mee! Dat loopt maar te blaten over ‘gelijkheid’? Nou, kennelijk gaat gelijkheid voor dit soort ‘gerechtvaardigde acties’ niet op. 

Want als Hunkemöller een mevrouw op een poster zet met een iets te doorschijnend slipje over haar vagina, staan zowel de reclamecodecommissie als de hele feministische beweging te steigeren. 

Maar deze meneer/mevrouw (doorhalen wat niet verlangd wordt) wenst zijn/haar (nog) complete hang- en sluitwerk in het kader van de zo gewenste gelijkheid aan gans het volk te tonen. 

Dat dat zeer ongewenst is, als erg storend wordt ervaren door anderen, daar trekken deze gefotografeerde persoon en de organisator zich niets van aan. Dat kinderen worden gevrijwaard van vrijelijk op straat opgestelde lapzwansen, lijkt voor deze potloodvent/vrouw/anders niet van enig belang. 

Dat sommige slachtoffers van verkrachting of ander misbruik echt getroffen kunnen worden door dit soort obscene acties, is plotsklaps ondergeschikt aan ‘het groter belang’. 

Ik hoor echter niemand opkomen voor het recht van andere mensen om van dit soort confrontaties verschoond te blijven. We moeten het juist heel normaal vinden allemaal en anders gewoon onze bek houden, intolerante, burgerlijke, discriminerende simpele zielen die we zijn. Je hoéft er toch niet naar te kijken?

Een televisie kun je uitzetten en je computer ook, maar wie bedenkt nou om deze piezelieris-poster mans/vrouws/heel-hoog in het openbare straatbeeld te zetten? Hoezo? 

Gelukkig heeft onze burger(stief)moeder -van mij mag ze Almere adopteren- ingegrepen en dat reclamebord elders doen plaatsen, maar het gaat me om de actie zelf. 

Als je je klok- en hamerspel zo graag aan anderen wilt tonen: Almere heeft een prima nudistenvereniging. Ga daarheen of begin een praatgroep of zo.

Maar als zo’n LHBTQI++-club denkt dat voor hun jubelende jodokus de vlag uitgestoken wordt en dat die gaat bijdragen aan de acceptatie van ‘anders geaarden’, dan zit men er toch echt volkomen naast.

Bij mij in elk geval wel. Ik ga eerder twijfelen over de bewering dat het echte acceptatie is die men hoopt te verwerven. Of men werkelijk gelooft voor vol te worden aangezien, als serieuze gesprekspartner, door het tonen van een roompotroerstaaf. 

Of dat dit soort publicaties wordt misbruikt door seksueel gefrustreerde mensen die de strijd van ‘anderen’ aangrijpen voor een ordinair staaltje potloodventerij. 

Opkomen voor jezelf en voor meer onderling begrip is een goede zaak, maar houd wel je tampeloeres in je broek/kilt/jurk/rok. Houd je fatsoen. Dan doe ik het ook…

6 juni 2022

‘Goed kindertjes, allemaal even luisteren. En zit niet te klieren, Henkie Staghouwer. Ga eens recht(s) zitten… Eens zien… Moderne geschiedenis… Waar waren we ook alweer gebleven…? Ja, Wybren?’

‘Bij de chips, juf.’

‘Heel goed, Wybren! Bij de computerchips. Want waar komen die vandaan?’

‘Uit China, juf.’

‘Alweer goed! Want ben jij toch een oplettend ventje. Er zit een heus ondernemertje in jou. Ja, Fleur?’

‘Maar we waren toch bij de medicijnen, juf? Uit India? Dat die zo goedkoop zijn dat we ze daar allemaal kopen?’

‘Nee, dat was de les van vorige maand. Thierry! Wat sta jij te grijnzen? Jij blijft in de hoek staan en ik wil je niet horen!’

‘Ja, maar juf… Die mondkapjes dan? Die maakten we ook niet meer zelf, toch? Net als zuurstofapparaten en…’

‘Genoeg, zei ik! Anders laat ik je strafregels schrijven. Honderd keer “We kopen liever goedkope kleren van slavendrijvende heren”.’

‘Gaan we over slavernij…?’

‘Moderne slavernij, Sylvana. Dus Afrikaanse kindertjes in lithiummijnen, Oeigoerse vrouwen die telefoontjes bouwen, kleine meisjes in Pakistaanse kledingfabrieken.’

‘Geen katoenplantages dus?’

‘Ouwe koek…’

‘En jou wil ik ook niet meer horen, Geertje Wilders! Of wil je naast Thierry staan? Verder met de les. Moderne geschiedenis. Wie weet het nog? 1973? Wat gebeurde er toen? Nou? Wie?’

‘Dat de Arabieren de oliekraan dicht draaiden?’ 

‘Heel goed, Keesje van der Staaij. Maar jij bent dan ook al vaak genoeg blijven zitten. Als jij het niet weet… En is er nog zo’n voorbeeld? 1944? 1945? Wat gebeurde er toen? Ja, Lientje?’

‘Toen verrekte iedereen van de honger, juf! Want al het eten ging naar Duitsland. Het was dat de boeren eten achterhielden voor…’

‘Zo was het helemaal niet, juf! Want als het oorlog wordt, dan kopen wij gewoon eten van China. Of uit Amerika. Of…’

‘Sjoerdje Sjoerdsma! Wil jij eerst je vinger opsteken en wachten tot je een beurt krijgt? Ja, Mark?’

‘Het is allemaal de schuld van de Russen, zegt mijn vader. En dat komt omdat de kolenmijnen dicht zijn. Net als dat we geen graan meer hebben om onze kont te krabben, zegt-ie. Of zoiets.’ 

‘Zo? En hoe weet jouw vader dat allemaal, Mark?’

‘Dat ben ik vergeten, juf. Maar dat de benzine hier zo duur is, komt ook door de Russen. En door de Duitsers, want die willen hem bij hun niet duurder maken. En de Belgen ook niet. En daardoor worden de mensen maar boos en zo. Maar de Russen zijn het ergst.’

‘Ja, want door hun hebben we ook geen olie meer, juf.’

‘Ja, dat zei Mark al, Sigrid. De benzine is een beetje duur geworden, maar dat komt omdat we zelf geen…’

‘Ik bedoelde de slaolie, juf.’

‘Ja, die is nu ook van vijfenveertig cent naar viereneenhalve euro. Per liter…’

‘Hoofdrekenen doen we in het volgende uur, Wopke.’

‘Maar het komt ook door de boeren, hoor.’ 

‘Ja, het komt door de boeren!’ 

‘Weg moet die boeren!’

‘De boeren zijn de schuld!’

‘Waarvan dan, kindertjes?’

‘Nou, die hebben varkens en die varkens poepen en daardoor vervuilt de lucht en wordt de aarde warm en smelt de Noordpool en gaan we allemaal dood… Dus alle boeren moeten weg. Dan krijgen we heel grote bossen waar wolven weer gezellig achter herten aan kunnen zitten.’

‘Maar wat moeten we dan eten?’

‘Er zijn belangrijker zaken in het leven, Lientje. En doe jij eens rustig, Jesse. Rustig! Het is bijna tijd voor je Ritalin…’ 

3 juni 2022

Het ‘onderzoek’ naar de mondkapjesdeal van Sywert en zijn vrienden met Hugo’s toenmalige ministerie Van VWS is nog altijd niet afgerond, laat staan dat duidelijk is wie waarvoor verantwoordelijk was. Laat helemaal staan of en hoe Hugo erbij betrokken was, of er sprake was van vriendjespolitiek. Het wil maar niet vlotten. 

Deloitte, het accountantskantoor dat het onderzoek opgedragen kreeg, slaagt er maar niet in om de feiten boven water en op een rij te krijgen. Ondertussen is een van de ‘onderzoekers’ nu zelf in een tuchtrechtszaak verwikkeld, dus dat schept nog minder hoop op rechtschapenheid. 

Ja, Sywert & co wel een keer gearresteerd geweest, er is beslag op bankrekeningen gelegd en Randstad en Coolblue hebben aangifte tegen het trio gedaan, maar wat zou dat?

Het gaat niet slechts om dief, maar ook om ‘vergeetachtige’ diefjesmaat.  

De feiten krijgen we, volk én volksvertegenwoordiging, niet te horen en inmiddels is dat gemeengoed geworden in Nederland. 

Wie Haagse bescherming geniet, kan ongehinderd van alles. Voorbeelden te over. Zo hebben we een in gans Europa door alle politieke vrienden geroemde premier waar wij, het volk, van weten dat hij een geheugen heeft dat hem doorlopend in de steek laat. Een ‘actieve herinnering’ die met grote regelmaat niet blijkt te functioneren. Een telefoon die slechts bij machte was om veertig berichtjes te onthouden die na lezing of verzending subiet werden gewist. Het Nederlands staatsarchief ontbeert nu al twaalf jaar adequate geschiedsschrijving. Gewoon omdat we nooit zullen weten wat onze premier zei, schreef, besloot en opdroeg.

Want de besprekingen die hij hield, werden evenmin vastgelegd; notulen werden niet gemaakt.

Het is anders wanneer je slachtoffer bent van de Belastingdienst, het ministerie van VWS, Jeugdzorg. Dan eist de overheid alles van je. Dan moet je elk snippertje papier overleggen. Bankafschriften tonen. Zelfs als je uiteindelijk recht blijkt te hebben op een schadevergoeding kan de Belastingdienst je niet vinden in al haar bestanden. Kan ze de hoogte van de vergoeding niet berekenen. Weet Jeugdzorg niet meer waar je kinderen gebleven zijn. 

En dat is vreemd, want ik kan in mijn bankafschriften exact vinden, tot tien jaar terug als het moet, wie wat wanneer aan mij heeft betaald. Zo niet uw Belastingdienst. Net als bij Sywert en zijn vrienden kan men plots niets meer traceren en verworden zoektochten naar de waarheid tot zoektocht in de eeuwigheid.

In navolging van onze premier blijken allerhande bewindslieden eveneens op specifieke momenten aan acute amnesie te lijden. Net als complete topambtenaren, ministeries, diensten en andere verantwoordelijken.

Nu zijn we dat wel gewend, hoor. Reeds ten tijde van de RSV-enquête in 1983-1984, u zoekt het zelf maar even op, bleken heren als minister Van Aardenne -ook VVD trouwens- het parlement zodanig te hebben belogen en bedrogen dat er ‘een schok door Nederland ging’. 

Het duo Van Kooten en De Bie maakte er het platenalbum ‘Draaikonten’ over. Voor cabaretiers een bodemloze put vol inspiratie en ook nu worden er vermakelijke televisieprogramma’s gemaakt.

Die helpen hooguit tegen de verveling maar de aantasting van onze democratische rechtsstaat vreet staats verder. Liegen, bedriegen, vergeten en verzwijgen zijn als een lintworm onze democratie binnen gekomen en menigeen doet inmiddels mee. 

De gewone inwoner van ons land is murw. Men haalt de schouders op, men vertrouwt in overgrote meerderheid onze regering én ons parlement niet meer, men gaat niet meer naar de stembus. Men gelooft er niets meer van en men gelooft er niet meer in, dus gelooft men het wel. 

Tijd voor doorpakken, zou ik menen. Een rijksinstituut voor beoordeling van het regeringsgedrag, waarvan de salarissen bij wet zijn geregeld, de benoeming niet langs politieke weg plaatsvindt, de bezetting nooit (oud-)politici mag bevatten en waarvan de uitspraak bindend is. 

Het zal wel weer een onwerkbaar, belachelijk en onhaalbaar idee zijn. 

Maar je lost een probleem niet op met de denktrant die het probleem veroorzaakt heeft. Een parlement, twee Kamers, een Nationale Ombudsman, een Hoge Raad, een Raad van State, ze lossen de échte ondermijning in ons land, die van onze regering, niet op. 

En een nieuwe Nokia ook niet!

25 mei 2022

Zullen we het nou maar eens gewoon eerlijk zeggen? 

Onze daden “benne niet meer groot”? Die rechtschapenheid, dat “schipper naast God”, het is allemaal vergane glorie? Zullen we het nou eens toegeven? Nederland stelt niet meer zoveel voor…

We hebben een volstrekt vleugellam parlement. We hebben een inmiddels bijna dagelijks op liegen betrapte premier. Falende ministers treden niet af, ze wisselen slechts stuivertje. Onze regering vergadert vaker in Brussel en Davos dan in Den Haag.

Ons land staat inmiddels wereldwijd bekend als belastingparadijs en als de allergrootste doorvoerhaven van drugs. Nederland is daarnaast de nummer één producent van amfetamine en extasy.

Moordlustige bendeleiders regeren vanuit hun cellen gewoon verder; liquidaties van onschuldige, eerlijke mensen zijn gemeengoed want onze hypocriete elite moet haar dagelijkse snuif krijgen.  

De helft van onze kinderen blijkt onvoldoende te kunnen lezen, schrijven en rekenen. Er worden veel te weinig verpleegkundigen, leraren, technici, bouwvakkers, loodgieters en elektriciens opgeleid. Nee, onze universiteiten leveren geen wijsgeren meer af, slechts nog wijsneuzen. 

Er is geen geld voor meer deskundige handen, niet voor defensie, politie, zorg en onderwijs. We pakken problemen niet meer aan, we praten erover. Uren, dagen leuteren we op de televisie dat het een lieve lust is. Oplossingen? Die ‘kunnen we niet aan’. Vanwege de ‘complexiteit’. Vanwege ‘capaciteitsproblemen’. 

We durven ook niks meer. In Ter Apel slapen de vluchtelingen buiten achter de hekken, maar wie durft te erkennen dat die hekken daarom gesloten moeten worden? We zitten vol. 

Nee, Nederland heeft belangrijker zaken om zich druk over te maken. We strijden doorlopend tegen onzichtbare vijanden, zoals het CO2-spook, de opwarming van de aarde, de zeespiegelstijging. We pompen daar miljarden en miljarden in. Maar Groningers compenseren? Dat lukt ons niet. 

We jagen onze boeren net zo lang van hun land tot we geen eigen voedselvoorziening meer over hebben, terwijl buitenlands graan niet geleverd kan worden en een fles zonnebloemolie vijf euro kost. 

We zijn voor onze medicijnen, kleding en apparatuur volledig afhankelijk (geworden) van Aziatische landen en kopen ons gas van Rusland, ‘onze vijand’.

Nederland wordt vol geplempt met windmolens die met hun energie onze netwerken overbelasten. Een fiks deel van de bevolking kan ondertussen de absurd hoge energierekening niet meer betalen. 

Oude mensen hebben hun leven lang pensioen gespaard, maar indexeren? Dat weigeren de pensioenfondsen ijskoud. 

Ondertussen is er een woningnood zoals we die zelfs in de jaren ‘70 en ’80 niet meemaakten en zijn de prijzen van huizen door het dak gegaan. 

De inflatie slaat toe, de lonen blijven achter. Maar vaste arbeidscontracten bestaan nauwelijks nog; mensen kunnen van de ene op de andere dag worden ontslagen. Nul-uren, flexwerkers, uitgebuite ZZP’ers. En dan verbaasd staan dat de vacatures voor het eenvoudiger werk maar niet gevuld kunnen worden.  

Maar er zijn er nog genoeg met een goed inkomen. Die gaan, na twee jaar opsluiting, toch op vakantie; als ze hun vliegtuig tenminste op tijd kunnen bereiken. Want de beveiligers, koffersmijters, ze zijn het spuugzat. 

Er wordt gevochten in de rijen. Geprotesteerd in de straten. Gescholden op het internet. Geleden achter de voordeur. 

Duizenden gezinnen getroffen door de Nederlandse Belastingdienst die na jaren zwijgen moet toegeven dat ze mensen heeft gediscrimineerd, afgeperst, leeggezogen en uit elkaar en naar de afgrond gedreven. 

En zelfs nu faalt ons zelfvolprezen rechtssysteem volledig. De ‘nieuwe bestuurscultuur’ van onze ‘volledige verantwoordelijkheid erkennende’ regeerders blijkt gebakken lucht.

Nee, de welvaartsstaat, de verzorgingsstaat, het land dat mijn ouders bouwden, is er niet meer. 

Want we houden geen rekening meer met elkaar, kunnen ook niet meer op elkaar rekenen en onze kinderen komen met gemiddeld een vier voor rekenen van de basisschool.

Zou het daardoor komen dat een Floriade van gewoon twee of drie keer zo duur wordt als beloofd? Of dat de renovatie van de Afsluitdijk tweehonderdachtendertig miljoen hoger uitvalt vanwege ‘een rekenfout’ bij Rijkswaterstaat? 

De Amsterdamse Noord-Zuidlijn… De renovatie van het Nieuw Stedelijk Museum… Oja, de renovatie van de Tweede Kamer zelf… 

Er kan nog geen schuurtje in Nederland worden gebouwd of de kosten ervan blijken steevast veel hoger dan begroot. 

Want aannemers, projectontwikkelaars, bouwbedrijven kunnen wel rekenen. In hun eigen voordeel. Inmiddels vinden we dat normaal.

Laten we maar als de donder beginnen met iets te doen aan lezen, schrijven en rekenen. Onze zorgzame, eerlijke samenleving te renoveren in plaats van een kamergebouw. Onze kinderen een echt vak te leren.

Wim Kan zong het ooit: ‘De psycholoog, de socioloog zit achter zijn bureau. En de allerlaatste loodgieter staat bij Madame Tussaud…’

26 april 2022

Sinds de opening volg ik de cijfers van Floriade 2022 nauwgezet. Voorzover die te volgen zijn, want de bezoekersaantallen worden ons door de directie én het stadsbestuur niet verstrekt. Concurrentiegevoelig, snapt u? Maar dat maakt uiteraard niet dat je dan maar niet oplet…

Nadat het feest was geweest, de Koning weer naar huis was en de laatste bij Vis à Vis het licht had uitgedaan, begon de échte Floriade.

Die van de bezoekers, van het wij-gevoel en het wow-effect, van de impressies en de beleving. Daarin ligt namelijk het succes van een themapark, een dierentuin, een sprookjesbos en al helemaal van een wereldtentoonstelling besloten.

Allereerst: ik begrijp heel goed dat iedereen die zich met hart en ziel heeft ingezet en afgebeuld om de boel klaar te krijgen met andere ogen kijkt dan ik. 

Ik snap best dat allerhande Almeerders heel trots zijn op wat ze hebben neergezet en geen kwaad woord daarover! Ik ben trots op hen! Ga er maar aanstaan. Jullie verdienden eigenlijk een lintje vandaag.

Ik voel echter iets minder mee met mensen die op grond van hun eigen belangen en reputatie beweren dat het uniek, enorm, indrukwekkend en geweldig is. Maar van wereldniveau, voel ik me dan genoodzaakt te vragen?  

We weten allemaal het antwoord. Nee. Dat is het niet en dat gaat het ook niet meer worden. Ik baseer die conclusie op de enige échte graadmeter: de bezoekers en hun meningen. 

Die zijn overwegend nogal tot zeer negatief. De eerlijkheid gebiedt om dat te beamen. Voor zulke toegangsprijzen mag je écht wereldniveau verwachten en op z’n minst een park dat helemaal klaar is. Dat was en is niet zo. 

Het wereldniveau is niet gehaald, de beloften zijn niet waargemaakt en klaar voor publiek is het park eigenlijk nog steeds niet.

De kritieken zijn dan ook niet van de lucht. Ze worden opgeschreven en digitaal doorgegeven. Dát is immers de graadmeter van de leisure in de huidige tijd. Wat je bezoeker vindt, is bepalend. Niet of de architect zijn best heeft gedaan en niet of de wethouder het allemaal geweldig vindt. Mister Jones en Frau Maier geven de rapportcijfers.

Slechte recensies gaan in seconden de hele wereld over. 

Manmoedig hebben bij Floriade betrokken mensen getracht door het schrijven van positieve reviews een ander beeld op te roepen, maar dat hield natuurlijk geen stand. Er zijn teveel mensen met teveel minpunten en dat is omdat die bezoekers dat negatieve ook echt zo hebben ervaren. Men bagatelliseerde dat eerst nogal hautain; een dure fout.

Inmiddels is Floriade begonnen met ernstige klagers te restitueren; dat doe je (naar mijn mening) alleen als zo’n klager gelijk heeft.

Maar TripAdvisor en Google Review blijven slechte beoordelingen binnenkrijgen. En nu gebeurt er iets storends. Bij Google Review kan de beoordeelde organisatie recensies gewoon verwijderen. Dat doet Floriade sinds vandaag; heel veel eerdere slechte reviews, die we allang hebben gezien, zijn weggehaald. 

Dat is killing voor je marketingpositie. Ook daarmee houd je de slechte beoordelingen namelijk niet tegen; je tast slechts je eigen geloofwaardigheid meer en meer aan. Nu moet je dat als directie van Floriade eigenlijk zelf weten. Als je je ogen wilt sluiten voor de waarheid, dan komt die in oktober 2022 toch echt wel boven water.

Maar wat mij stoort, is dat dit soort struisvogelgedrag bovenop een teleurstellende wereldtentoonstelling ver onder de maat vooral aan de naam van Almere gekoppeld zal worden. 

Dus wilt u daar alstublieft mee ophouden? Wilt u als een fatsoenlijke organisatie gewoon de klachten van uw bezoekers net zo lang aanpakken tot er geen meer over zijn? Dat is hoe u de goede naam van Almere nog recht kunt en hoort te doen. 

Blijven liegen over aantallen deelnemende landen, het voor veel geld blijven kopen van krantenpagina’s met ‘journalistieke’ juichverhalen, het verstoppen van kritische reviews, het helpt echt niet. Het brengt ons alleen maar meer schade toe.

De hele wereld, Almeerders voorop, kan immers dagelijks zien dat het niet storm loopt en wat we op Google Review niet te lezen krijgen, zien we wel op TripAdvisor. Of op de parkeerplaatsen. Of als we zelf komen kijken. 

21 april 2022

Sigrid Kaag is niet de enige D66-bobo die op een tafel kan oreren. Maar in haar geval was het spindoctor-werk van haar magere mannetjes. Die hadden daar speciaal een persfotograaf voor ‘geregeld’ om haar grote victorie ook groots te kunnen brengen, zoals dat tegenwoordig heet.

En omdat de relaties tussen D66 en onze landelijke media, met name de NPO, zo ‘hecht’ zijn, haalde dat beeld van ‘Kampioentje Kaag’ prominent het landelijke nieuws.

Nu was er ook een andere D66-bobo die op een tafel ging staan. Tien jaar geleden om precies te zijn. Dat was de toenmalig fractievoorzitter van Rotterdam die met zijn zatte harses stond te oreren. Over een vrouw. In het bijzijn van die vrouw. Ze heet Marleen Weener. Het dronken lor, Samuel Schampers, insinueerde dat Marleen ‘de lengte van de lul van een bepaald fractielid’ wel precies zou weten. 

Hij hintte platvloerser dan plat op een mogelijke relatie die ze zou hebben met een raadslid. Ze ging geschokt naar huis. Ze stapte  vervolgens op bij die zo met de mensenrechten, het fatsoen en háár veiligheid begane partij. Ze verkocht haar huis. Nooit heeft ze nog iets van één van de aanwezige D66’ers aan die enorme tafel, daar zaten ook toenmalige kamerleden bij, vernomen. 

Kennelijk vond men het niet walgelijk of niet walgelijk genoeg. Maakte kennelijk geen indruk. 

Maar dat beeld van een overwinnaar op een tafel, dát was die magere mannetjes blijkbaar goed bijgebleven.

Gisteravond trok Marleen eigenhandig bij Jinek het tafelkleed onder de rechtschapenheid van D66 vandaan. Met één ruk! Hulde! 

Zulks in navolging van de Volkskrant die de poten er al nagenoeg onderuit had gezaagd.

In plaats van het nog maar een keer nalezen van ‘de geheime bijlage’ over Van Drimmelen, kan het partijbestuur beter even bij Marleen navragen wie er tien jaar geleden allemaal bij waren. 

Wedden dat één ervan Sigrid op dat Haagse tafelblad heeft gezet? 

Of misschien waren al die magere mannetjes er destijds wel bij? Het zal me niet verbazen. Zo’n type als Sjoerdsma? Paternotte? Smeets misschien? Ik zou bureau Bing maar vast bellen voor een volgend diepgravend onderzoek, als ik hen was…

19 april 2022

Er gaat weleens iets verkeerd in Nederland. U hoort er soms ook wel eens wat over. En bij tijd en wijle is de verontwaardiging bij velen nog altijd groot. Soms haalt dat de krantenkoppen, in chocoladeletters. De voorlaatste Rutte-club had er een patent op. Groningers, toeslagenouders, men had er een adequaat antwoord op: het onderzoeksrapport.

Misschien hebt u recent nog de ‘technische briefing’ van onderzoeksbureau Deloitte aan de Tweede Kamer gezien over het onderzoek naar Sywert en zijn vriendjes? Met die uitleg dat ze niets konden uitleggen omdat het onderzoek te groot was om dat nu aan ons parlement uit te leggen?

En hangende dat onderzoek… Bla, bla, bla. En daarna kwam uit dat Hugo de Jonge had gelogen over zijn betrokkenheid bij Sywerts oplichterstrucjes, maar VVD, D66, CDA én ChristenUnie vonden dat niet erg genoeg om hem eruit te lazeren. 

Dat komt omdat ze bij al die partijen geen enkele moeite hebben om leugenaars, mensen zonder geweten én zonder geheugen en andere bobo’s op het pluche te houden. 

Deze week kwam uit dat ze bij D66 een zeer invloedrijke lobbyist van hun partij ook gewoon lieten zitten. De man had een vrouw seksueel belaagd en haar gestalkt. Daar had het bureau ‘Bing’ onderzoek naar gedaan en een rapport over geschreven. 

In dat rapport stond dat het allemaal erg mee viel. De meneer, ene Frans van Drimmelen, kon dan ook gewoon weer aan het werk.

Maar er zat ook een geheime bijlage bij dat rapport. Dáárin stond dat die Frans van Drimmelen die vrouw wel degelijk lastig had gevallen en gestalkt. Hoezo ‘geheime bijlage’? 

Het hele partijbestuur van D66 kende dat rapport, maar wie kende die bijlage? Geen idee, maar ze lag een jaar in de diepst mogelijke bureaulade tot de Volkskrant er de hand op wist te leggen. 

Nu is Leiden in last, want een groep leden is boos en heeft een open brief aan het bestuur geschreven.

Hoezo boos? Nou, omdat de vrouw in kwestie na het verschijnen van dat rapport het verdomhoekje in ging. Maar ze schreef toen tot drie maal toe een brief aan Sigrid Kaag, de partijleidster. Die vrouw van die ‘nieuwe bestuurscultuur’ en ‘hier scheiden onze wegen’ en zo. 

En misschien ook wel omdat een oud-fractieleider zijn leuter ook al niet binnenboord kon houden. En zo’n nieuwbakken kamerlid, advocaat Smeets, seks met minderjarige jongens had gehad. En omdat daar eigenlijk geen reet mee was gedaan totdat de openbaarheid de D66-bobo’s ertoe dwong.

Die bobo’s hebben laten weten dat ze vrijdag een reactie zullen geven. Want ze gaan het rapport nog een keer lezen ‘om te beoordelen of ze dat tot nieuwe inzichten brengt’ en meer van zulke leuterkoek. 

En ze zijn vooral ook zo begaan met ‘het slachtoffer’, waarnaar ze al die tijd niet hebben omgekeken, ook Sigrid Kaag niet die toch echt een brief van haar kreeg.

Vermoedelijk zoeken ze echter gewoon naar een bureau dat een heel lang onderzoek kan gaan doen naar ‘de achtergronden’. Dan kunnen ze ‘hangende het onderzoek’ gewoon verder met hun zouteloze praatjes over eer en deugd en ‘je veilig kunnen voelen’ binnen de partij.

Of ze zoeken naar een nóg diepere bureaulade. Dat kan natuurlijk ook…

19 april 2022

U weet ongetwijfeld wat een SMS-bericht is. Maar heel wat van u zullen de ‘geboorte’ van het SMS-je niet bewust hebben meegemaakt. Ik wel. Daarom weet ik nog hoe iedereen, bijna van de ene op de andere dag, met dat communicatie-mirakel werd verrast. Even snel een berichtje sturen, het werd met open armen ontvangen. Een novum en… het was gratis! Toen nog wel, maar dat veranderde snel. 

Net als toen wordt u binnenkort opnieuw -onaangenaam- verrast. Vanwege uw zonnepanelen.

Ik heb ze nu een paar jaar. Heel tevreden over, hoor. Toen we ze aanschaften, vertelde de verkoper ons over alle voordelen.

De BTW was terug te vorderen, je verbruikt veel minder energie en in de zomer lever je je energie zelfs terug aan Vattenfall en daar krijg je geld voor.

En zo verdien je je investering in die dingen lekker snel terug.

Klonk prachtig. Was ook waar. Toen. Maar denk aan het gratis SMS-je…

Dat terugleveren noemen ze ‘salderen’. En wellicht had u het al gehoord, maar door de torenhoge energieprijzen steken mensen zich inmiddels zelfs fors in de schulden om hun energierekening  betaalbaar te houden. Salderen helpt daar zeker bij…

En nu komt het. U raadt het al. 

Het salderen wordt afgeschaft. Niet in één keer, maar met 9% per jaar. Dus is in 2031 dat verdienmodelletje voor u als paneelbezitter afgelopen. Dan is uw eigen energie alleen nog van waarde door uw eigen gebruik. 

Maar u verbruikt in de winter veel en in de zomer, als u veel opwekt, dus meer dan u op kunt. En uw extra verdiensten, die u door de winter hielpen, vallen weg. 

Zegt uw overheid u dat, als ze u lekker maken met reclames voor uw energie-neutrale woning? Denk eraan als u uit wanhoop zo’n fikse uitgave gaat doen of u zelfs in de schulden wilt steken. 

Vanaf 1 januari 2023 ‘saldeert’ u jaarlijks 9% minder en ik meende dat u dat wel hoort te weten. 

Omdat het met die SMS-jes net zo ging…

12 april 2022

Misschien bent u, net als ik, uit de tijd van de zandvlakten, de heipalen en het koolzaad. De tijd van één kroeg, je verhuiswagen uitgraven en wonend naast het eerste innovatieve bouwproject in Almere. Het mislukte. U mag raden wat dat was. 

In die dagen was het Amsterdam wat de klok sloeg. In die ene kroeg hoorde je Hazes, in ons kleine buurthuisje vooral Mokums.

Dat kon ook nauwelijks anders, want negentig procent van de Almeerse pioniers kwam uit Amsterdam. Van drie hoog achter, zoals wij, schaarse nieuwkomers van elders, destijds zeiden. 

Ze kregen of kochten een heus huis en wat mij frappeerde, was dat hun eerste activiteit vaak het plaatsen van een schutting was. De verhuiswagen was nog niet uitgeladen of ze sleepten al palen en schermen van waaibomenhout aan.

Alsof iemand morgen zou komen en die tuin weg zou halen. 

Ze waren hun mindere woonomstandigheden aan de andere kant van het IJ-meer ontvlucht en gingen daar genieten waar de meeste andere Amsterdammers ‘nog niet dood gevonden wilden worden.’

Inmiddels zijn we decennia verder, telt Almere 218.000 inwoners en is hier nauwelijks een huis te krijgen. Wat wel te koop staat, is voor de meeste inwoners ook nog eens volstrekt onbetaalbaar. 

Slechts mensen die nu hun huis verkopen in Amsterdam, houden daar zoveel aan over dat ze in Almere de veel te dure nieuwbouw kunnen wegkopen voor en in feite wegkapen van de Almeerders.

Almere zal bij moeten -laten- bouwen, want het stadsbestuur, de ambtenaren en politici bouwen zelf immers geen woningen.

En dan komt het… 

Die woningen moeten worden ‘ingebreid’, gebouwd worden tussen de al bestaande woningen; op de stukken groen waar Almeerders hun stad zo lief om hebben en waar onze bestuurders nu hun collega’s uit de hele wereld mee lokken. Terwijl de Floriade anders pretendeert, staat de Growing Green City in werkelijkheid aan de vooravond van haar ‘grote-groenkrimp-jaren’.

En daar moeten nog eens 200.000 mensen bij worden gehuisvest van wie Het Rijk graag ziet dat die zo snel mogelijk in Almere gaan wonen. Veel komen er ook dit keer weer uit Amsterdam. Het lijkt weer 1980…

Likkebaardend kijken ze vanaf de andere kant van het IJ-meer naar Pampushout, naar Poort, Oosterwold.

Maar Almere kampt anno 2022 met een enorme woningnood onder haar bestaande inwoners. We kunnen er momenteel echt geen massa mensen bij hebben. 

Die 200.000 mensen van elders hier onder dak brengen, is natuurlijk prettig voor de rijksoverheid, voor de gemeente Amsterdam, voor de projectontwikkelaars. 

Maar niet voor ons, want wij kampen zelf al jaren met vreselijke krapte, met wachtlijsten van tien jaar. 

Onze bestuurders hebben, alle waarschuwingen ten spijt, ons dure gemeenschapsgeld in een zwaar verliesgevend evenement gepompt waarvan we de gevolgen nog niet kunnen overzien. 

Maar zoveel nieuwe inwoners met hun te dure huizen hebben wel straten nodig. Gezondheidscentra, scholen, busbanen, groen, water, energie. Ontsluitingswegen, rotondes, sporthallen en buurtcentra. Een brug extra ook en dan geen halfbakken ding maar een hele. 

Dat gaat heel veel kosten en nee, dat hebben we niet (meer).

Dus als Femke H. uit A. haar overtollige inwoners kwijt wil, trekt ze de portemonnee maar. 

Met andere woorden: wij van ApOpa zeiden het al in ons verkiezingsprogramma en het wordt steeds belangrijker. 

Éérst de bestaande stad en dan pas verder!

8 april 2022

Ooit, aan het prille begin van de twintigste eeuw, was er een Italiaanse professor, meneer Lombroso, die meende een bepaald uiterlijk van het menselijk hoofd aan bepaalde misdaden te kunnen koppelen. Een brede kin en laag voorhoofd duidden bijvoorbeeld op moordlust. Verkrachters hadden grote neuzen. Zelfs ‘revolutionairen en andere politieke criminelen’ kon hij categoriseren. 

Een tijd is serieus geloof gehecht aan zijn beweringen, maar tegenwoordig weten we beter.

Een goede oplichter herken je niet. Dat is een gulden regel in het criminele wereldje. Dat moet ook wel. Als de flessentrekker van verre herkenbaar zou zijn aan een loensende blik onder zware wenkbrauwen, trapte niemand er meer in en was het een zinloze tijdsbesteding. 

Mensen die het slachtoffer zijn van oplichters schamen zich dan ook onterecht. Het is niet uw schuld dat u het niet door had, erin getrapt bent, want daar moet zo’n schurk het juist van hebben, van een zeer vriendelijk uiterlijk en een prachtige babbel. Het is juist zijn of haar bedoeling dat u uw oplichter aardig vindt. Verwijt uzelf niets, het is de dader die een schavot verdient.

Een oplichter liegt met een stalen gezicht, kan de vermoorde onschuld spelen, u de hemel beloven en nog gouden bergen ook. Maar, eenmaal betrapt, moet hij of zij vervolgens wel blijven liegen en meestal praat een schurk zich zo steeds verder vast in een verhoor tot er geen ontkennen meer aan is. 

Er is vaak veel onderzoek voor nodig om aan te tonen dat iemand een bedrieger is, want verhullen, daar zijn ze meestal ook erg goed in.

Soms staat van meet af aan al vast dat iemand liegt. Neem nou Sywert en zijn kompanen Van Gestel en Damme. Die hebben de zaak geflest, miljoenen vergaard middels bedrog. Een rechter moet dat nog vaststellen, zegt u wellicht. 

Nee, dat hoeft van mij niet meer, want de heren ontvingen geld dat thans op verhulde bankrekeningen staat in weerwil van wat ze beweerden, in tegenspraak met wat ze de betalers voorhielden. Dat noem je oplichting, op z’n minst dwaling. 

Kijk goed naar die drie, want er zit geen Lombroso-hoofd bij. De rechter hoeft van mij alleen nog maar vast te stellen dat dat geld terug moet en hoeveel jaar ze de petoet in gaan.

Maar dan Hugo… 

Is hij er nou alleen maar ingetrapt of is het ernstiger?

Die stond gisteren in het beklaagdenbankje van de openbaarheid. Ondanks al zijn tegensputteren, al zijn beweringen, kwam onweerlegbaar bovendrijven dat hij Sywert ‘een handje heeft geholpen’. Maar hij bleef liegen, draaien, keren, rond de waarheid manoeuvreren…

Wie verwachtte dat zulks zou betekenen dat de onwaarheid sprekende, vriendjespolitiek bedrijvende en bedriegende oud-minister van VWS het Haagse veld zou moeten ruimen, kwam van een koude kermis thuis. 

Want Hugo heeft ‘friends in high places’, ook in de coalitiepartijen, die al voor aanvang hadden besloten om hem de hand boven het hoofd te houden. 

In een misselijkmakend theaterstuk werd Hugo door zijn vrienden voor de poorten van de hel weggesleept, werd Martin van Rijn door hen onder de bus geflikkerd en trachtten diezelfde partijen Pieter Omtzigt schaamteloos als bliksem afleidende kwaaie pier neer te zetten. 

Nieuwe bestuurscultuur? Ga toch weg.

Het CDA voorop, met in het kielzog de VVD, D66 en de ChristenUnie, hielden Hugo in het zadel zoals ze dat eerder met Mark, Sigrid en Wopke deden. Oja(21), meneer Eerdmans onthield zich van stemming.

Want zoals ik al schreef: een goede oplichter herken je niet…

5 april 2022

Onze energie raakt op. Dat is in elk geval wat u dagelijks verneemt van mensen die er verstand van -zeggen te- hebben. Er komt een eind aan wat erin zit. In de grond dus. Aan olie, aan steen- en bruinkool, aan aardgas, turf was al een tijdje op. 

Eigenlijk is dat maar goed ook, als we de milieu-deskundigen mogen geloven. Al die -ouderwetse- energievormen veroorzaken maar bodemverontreiniging, luchtvervuiling, aardbevingen, klimaatverandering, gewasverdorring, poolkapsmeltingen, gletsjerinkrimpingen en zeewaterstandverhogingen. 

Tenminste, dat is wat die -deskundige- mensen ons dagelijks via werkelijk alle mediakanalen in het oor toeteren, zodat u dat vooral geen seconde vergeet. 

De wereld vergaat en dat is úw schuld. Er moet nú ingegrepen worden, want we hebben geen tijd te verliezen. 

Om uw en ieders leven te redden, zetten we onze kolen- en gascentrales dan ook razendsnel uit en breken ze af. De -misdadige- eigenaren krijgen een zak geld mee en vertrekken naar elders. Wat gaan ze daar bouwen? Precies…

Maar er is een innovatieve oplossing tegen het naderend onheil. De redding is nabij. Windmolens. Zonnepanelen. De aarde wordt momenteel volgezet met -absurde aantallen- immense apparaten om ons van elektriciteit te voorzien. Met kinderlijke trots staat minister Jetten de pers te woord over de innovatieve wijze waarop Nederland de wereld van de klimaatcrisis redt; ons aandeel bedraagt slechts liefst 0,23% van het totaal, maar alle beetjes helpen, nietwaar?

Alleen… op het moment zijn al die windmolens en zonnepanelen nog een klein beetje onvoldoende om in uw energiebehoefte te voorzien. Over niet al te lange tijd staat onze aardbol daarom vol met molentjes, neergezet door mensen die er kennelijk een klap van hebben gekregen. Want het zijn er nog lang niet genoeg, de Noordzee moet nog vol, maar dat duurt even.

Daar hebben onze minister én zijn -deskundige- medestanders ook een oplossing voor. Voorlopig wordt ons tekort aan energie aangevuld door biomassa-centrales. Daar verdwijnt alles in wat -verantwoord- in de fik gestoken kan worden. Helaas zal ook dat niet helpen. 

Want de werkelijkheid is dat de mensheid niet minder maar steeds meer energie verbruikt. Kookplaten, magnetrons, wasmachines, drogers, koffie-automaten, kacheltjes, computers, televisies, telefoons, auto’s, -groene- scootertjes, data-hubs, MRI-scanners, fietsen, game-consoles, air-conditioners, grasmaai-robots, vibrators… En elke dag komt er bovendien weer een noviteit bij. 

Daarnaast groeit het aantal inwoners op onze planeet met rasse schreden. Nederland, zo leerde ik recent van een -deskundige- professor die onze gemeenteraad toesprak, groeit momenteel alleen al met éénhonderdzestigduizend mensen per jaar! En dat aantal neemt toe.

Daar kan geen windmolen tegenop, denk ik dan. En dat denkt minister Jetten blijkbaar ook. Aan de inzet van biomassa-centrales wordt -voorlopig- dan ook geen einde gemaakt. Die stoken vrolijk voort. 

Vooral hout brandt goed. Van bomen. Heel veel bomen. 

Bomen die zuurstof máken. Bomen die CO2 áfbreken. Bomen die in feite mede de basis vormen van het menselijk leven. Bomen zijn natuur. Wij ook. Windmolens zijn geen natuur. Net zo min als in laboratoria ‘gekweekt’ vlees, trouwens.

Terwijl ik van de NPO en de NGO’s naar leuterkoek over het heil van windmolens moet luisteren, worden dagelijks in Scandinavië hectaren aan bossen gekapt en naar Nederland afgevoerd om hier in biomassa-centrales dat sprookje van Rob Jetten en zijn -groene- kompanen levend te houden. 

Als er nú meteen iets moet worden gestopt, dan is het dát! Het enige dat wel werkt tegen  teveel CO2 in de atmosfeer (als dat waar is) wordt in de oven gelazerd! Stoppen met die waanzin of de stoppen slaan door! 

Vanuit een soort tomeloze drift -of angst- is men maar druk met het radicaal stoppen van de -oude- energietoevoer zonder afdoende alternatief. We trekken het gewoon niet met alleen -duurzame- energie.

Om dat te maskeren, worden dingen gedaan die absurd zijn, die het middel erger maken dan de kwaal. Zet die biomassa-tenten maar eens een weekje uit.

Eens kijken hoe lang het dan duurt voordat de luchtverkeersleiding uitvalt, stoplichten niet meer werken, uw vloerverwarming ermee ophoudt, de oplader van uw -gesubsidieerde- elektrische auto het vertikt.

Er zijn van die wijze Nederlandse spreekwoorden, gebaseerd op ervaring. Zoals: geen oude schoenen weggooien voor je nieuwe hebt. Of: je moet je schepen niet achter je verbranden. Nou, je bomen ook niet. 

Zelfs niet wanneer na jou de zondvloed komt…

5 april 2022

We doen net alsof het iets is wat we in Almere al tijden hebben, alsof ze al sinds jaar en dag in ons stadsbeeld voorkomen. Want die indruk zullen de groen gespoten scootertjes en fietsen ongetwijfeld bij de bezoekers wekken die vanaf volgende week naar de Floriade zullen stromen. Aanschouw een toonbeeld van ons groene imago. Tot zover Almere als façade-stad. 

De vraag of het ook bijdraagt aan een prettige en opgeruimde leefomgeving zal de tijd echter moeten leren. Sommige stadgenoten nemen het immers niet zo nauw met verantwoordelijkheid. Met een zatte kop een scootertje besturen, kan u extra opbreken. Denk nou niet dat u zich een taxi uitspaart, want u hebt er de volgende dag een kostbare kater bij.

Kost dat…?

Sinds vorige week staan over verschillende plekken in Almere verdeeld tweehonderd groen gespoten elektrische scootertjes en even zoveel elektrische fietsen. Die mag u gebruiken, huren in feite. Voor weinig, was de belofte. 

Ter informatie: zo’n bromscooter heeft een starttarief van € 0,50 en een echte scooter van € 1,-. Daarna betaalt u € 0,29 per minuut. 

Even opletten: uw eigen risico is € 500,- ingeval van schade. Dat kunt u afkopen voor € 0.05 bovenop de minuut-prijs.

Ook even opletten dat de batterij vol zit, want als u onverhoopt stroomloos in het Den Uyl-park staat, loopt de meter door tot uw scootertje terug is, een duur grapje.

Een willekeurig ritje…

Dus stel u voor dat u opstapt op Almere CS en naar mijn huis in Muziekwijk wilt rijden. Dat duurt twaalf minuten, aldus Google Maps. 

Heen: € 0,50 + (12 x € 0,29) = € 3,98. 

Afkoop eigen risico: 12 x € 0,05 = € 0,70

Ritprijs: € 4,68

Op de plaats van bestemming kan ik niet uitloggen. Dat mag alleen in een zogenaamd servicegebied, dus blijft de minuten-meter lopen. 

Maar ik kan wel in de parkeer-modus gaan. € 0,15 per minuut. Ik verblijf thuis een kwartier. 

15 x € 0,15 = € 2,25

15 x € 0,05 = € 0,75

Totaal: € 3,00

Prijzig kopje koffie van mezelf. Ik rijd terug. Voor het gemak dezelfde rit. 

Terug: (12 x € 0,29) = € 3,48. 

Afkoop eigen risico: 12 x € 0,05 = € 0,70

Ritprijs: € 4,18

Ik rijd dus met de elektrische scooter van Go van Almere Centraal Station naar de Contrabasweg in Muziekwijk en weer terug voor in totaal € 11,86.

De pizzakoerier doet het voor minder, maar wie lekker een tourtje van een uurtje door Almere wil maken zonder te stoppen, betaalt daar € 20,90 voor. (€ 0,50 + (60 x € 0,29) + (60 x € 0.05)

Er zijn weliswaar abonnementsmogelijkheden, maar de meter blijft lopen en ik heb dan ook mijn twijfels of het nut voor de Almeerse inwoner groot zal zijn.

De voorwaarden…

Ik heb voor die scooter een app moeten downloaden om van de service van Go gebruik te kunnen maken. De gegevens die ik vervolgens in moet voeren, zijn even onvermijdelijk als logisch. Toch stond in het privacybeleid ook het volgende vermeld: 

“(her)targeten op sociale media voor marketing- en advertentiedoeleinden”.

U bent na uw ritje dus nog niet van ze af… 

Het is trouwens ook verstandig om toch de algemene voorwaarden. (https://nl.go-sharing.com/algemene-voorwaarden/) écht even goed te lezen voordat u akkoord gaat. Want u legt zich behoorlijk vast en zowel verantwoordelijkheid als kosten bij schending van de voorwaarden liggen voornamelijk bij u. U geeft bijvoorbeeld voor u opstapt toestemming aan Go om € 500,- van uw bankrekening te innen als u welke schade ook rijdt; mocht die lager uitpakken, dan krijgt u het restant terug. 

Een conclusie…

Almere heeft een prima structuur van openbaar vervoer. Snel en met goed gesitueerde bushaltes (behalve op industrieterreinen als De Vaart en Poldervlak, trouwens). 

Een retourtje met de bus van Almere CS naar het Wim Kanplein in Muziekwijk kost € 3,40. Daarna is het nog vijf minuten lopen naar mijn huis.

Op gevoel lijken de diensten van Go dan ook niet veel te verbeteren of toe te voegen voor de Almeerse reiziger. 

Het gebruik van elektrisch huur-vervoer blijkt prijzig en lijkt me vooral leuk voor de toerist. Het treft dan ook dat we toevallig vanaf volgende week een wereldtentoonstelling om de hoek hebben.

Op 11 minuten rijden, trouwens. Als u niet verdwaalt…

22 maart 2022

Dan denk je dat, met nog 24 dagen te gaan, de Floriade nu echt eens met rust gelaten mag worden om zich voor te bereiden op haar feestelijke opening. Ook door mij. Wat heeft het immers voor zin? Ze heeft veel kapot gemaakt in onze stad, maar we gaan er niets meer aan veranderen. 

Het wordt wel een financieel debacle, zo erkende wethouder Lindenbergh van Financiën afgelopen donderdag. € 28.000.000,- van het verstrekte geld gaan we in elk geval niet meer terugzien, zei hij. En toch ‘leende’ hij de BV op de valreep nog wel even € 4.500.000,- uit de stroppenpot die volgens mij eigenlijk al een tijd leeg is.

Ik meende echter dat ik er goed aan deed de oude gemeenteraad een laatste maal ‘live’ in de raadszaal toe te spreken en het er dan maar bij te laten.

Tot ik het reclamespotje zag dat de Floriade vandaag heeft gelanceerd. Toen brak ik zowel mijn klomp als mijn voornemen tot stilzwijgen.

Zie zelf: https://youtu.be/WQhuYFP7vPo

Wat een leuk, fris filmpje. Een lokkertje voor de dagjestoerist met daarin alles wat hij of zij niet op de Floriade zal zien! Omdat het er niet is!

Tegen de muren van de Almeerse skyline klimmen geen vrolijke planten en bloemen. Er is helemaal geen vele meters hoog gebouw waar hangende tuinmannen groenten oogsten. 

Alle beloften die men de Almeerders tien jaar lang al deed en waarvoor wij heel veel geld moesten afstaan, doet men in dat filmpje met die schijnwereld nog eens dunnetjes over. 

Dat toont opnieuw aan dat de Floriade BV én de gemeente Almere ook geen idee hebben van het gedrag van de bezoekende consument. Die wil waar voor zijn of haar, ook nog zeer duur betaalde, kaartje. En aan de gewekte verwachting zal niet worden voldaan. 

Vandaag de dag gaat een negatieve recensie binnen dertig seconden de wereld over en boven alle moderne marketingtools verheven staat nog altijd de, al dan niet digitale, mond-tot-mond-reclame.

Met het filmpje wordt op de term ‘Growing Green Cities’ gedoeld, aldus de organisatie. Op mij maakt het de indruk van de façade zoals ik al vreesde dat die er zou komen. Zoals die ons als inwoners al jaren voor werd gehouden. Mooie plaatjes, mooie praatjes.

Wie voornemens is om een bezoek aan de Floriade 2022 te brengen, dient dus op het volgende voorbereid te zijn:

- Er zijn geen torenflats waar fleurige planten tegen de gevels groeien. Er is slechts één, niet duurzame, niet innovatieve, gewone betonnen flat waar men dan maar bloemen op geschilderd heeft bij gebrek aan beter. 

- Er zijn geen gebouwen waar groente tegenop wordt gekweekt. Alleen het Aeres-gebouw heeft planten tegen de buitenmuren, maar daar mag de bezoeker niet in;

- Er is een boel nog niet klaar, zoals het congres-centrum, maar wie na mei een kaartje koopt, ziet het waarschijnlijk zo goed als af;

- Het station is evenmin klaar, maar daar merkt u niets van terwijl u langs de schuttingen loopt. Misschien kunnen ze iemand vinden om er een hulk op te schilderen?

Al die bouwachterstanden komen door Corona, zegt men nu. 

De pandemie waarvan velen in 2020 al wisten dat ze de Floriade op dat moment -na de eerdere PFAS crisis- een tweede forse vertraging zou bezorgen. Het gaf Almere dé ultieme kans om met opgeheven hoofd en met relatief weinig verlies de stekker eruit te trekken. 

Maar nee, het moest en het zou. 

Ik schreef het in het verleden al: de keizer heeft geen kleren aan. En nu blijkt dat binnenkort de hele wereld dat gaat zien.

Almere, Almere…

19 maart 2022

Kunnen we dit moment onthouden? Zo daags na de gemeenteraadsverkiezingen, terwijl het stof langzaam neerdaalt en het -openlijke- formeren is begonnen.

Want dit is best een belangrijk moment. Er hebben tweehonderdeenenzestig Almeerders een voorkeursstem op mij uitgebracht en ik ben daar zeer door vereerd. Dank je wel, allemaal. Het doet heel veel deugd en het stimuleert me zeer.

Maar er is nog een reden om deze dag, dit moment in het geheugen te prenten. Over vier jaar zijn er namelijk weer gemeenteraadsverkiezingen. En dan, op die dag, moeten we terug kunnen halen wat er in 2022 gebeurde.

Toen veel mensen niet gingen stemmen. Geen tijd, geen zin, geen idee… Geen vertrouwen stond echter nog nooit zo hoog als motief om niet te gaan.

Maar door niet te gaan, bleven vooral de kiezers over die steevast wel gaan stemmen. Hun aandeel in het totaal, hun bepalende invloed werd dus verhoudingsgewijs groter naarmate de opkomst kleiner werd.

Desondanks verloren vrijwel alle grote gevestigde partijen door de komst van maar liefst vier nieuwkomers, te weten BIJ1 (2), FvD(2), 50plus(2) en DENK(1).

De gevestigde partijen blijven echter toch stevig in het zadel. En er wordt onderling al gepalaverd dat het een lieve lust is.

PVV en PvdA solliciteerden in de podcast van de krant samen naar een coalitie met de VVD. 

Maar daarmee ben je niet aan een meerderheid. Die bereik je pas met zeven partijen (van de zeventien) in je coalitie. Eigenlijk de vorige coalitie mét de PvdA. Dat zal het wel worden.

De winnaars zijn nog nooit te porren geweest voor een raadsbrede oplossing met vak-wethouders, al doet die oplossing wel het meest recht aan de uitslag. ApOpa gelooft erin; het is niet voor het eerst dat we staan te roepen in de woestijn.

En dan mogen we niet mopperen. Dat recht heeft iedereen die niet ging stemmen namelijk verspeeld. Zullen we daarom deze dag, dit moment onthouden? 

Het als startpunt gebruiken voor transparantie, duidelijkheid, betrouwbaarheid en zo? Dat de meerderheid van de kiesgerechtigden weer het gevoel krijgt dat de politiek er voor hen is en niet andersom? 

Zodat we over vier jaar kunnen zeggen dat Almere het in elk geval een stuk beter heeft gedaan dan vandaag? 

Schouders eronder! We kunnen niet zonder! 

16 maart 2022

Gaan we ervoor? 

Dit is de laatste dag dat het kan. Dat u kunt stemmen. Doe dat! 

Want vandaag kunt u echt iets doen, hoe klein dat ook lijkt, om Almere een beetje beter te maken.

Dit is ook dé kans om mensen naar huis te sturen die het volgens u niet goed hebben gedaan, de afgelopen vier jaar.

Dit is úw kans om te laten zien dat u het ergens niet mee eens bent. Of juist wel. 

Om te laten zien dat u de Floriade geldsmijterij vindt. Of juist niet.

Om dat megalomane kunstmuseum tegen te houden. Uw kans om iets aan de woningwens van uw kinderen of uzelf te doen. Hoe klein ook, dít is de kans die we allemaal eens in de vier jaar krijgen. 

Dit is ook de dag dat u het allemaal kunt overlaten aan mensen die ‘er toch alleen maar een puinhoop van maken’ of waarop u bepaalt dat ú de komende vier jaar iemand in de gemeenteraad hebt neergezet die ook namens u spreekt.

Die de goede dingen doet en de slechte dingen bestrijdt. Die uw mening verwoordt en uw belangen behartigt. 

Misschien gelooft u er niet meer in, maar heus: dit is úw dag!

Maak er alstublieft gebruik van. 

Stem op ApOpa, uw lokale steun en toeverlaat. De Almere Partij, Onafhankelijk Politiek Actief. We hebben uw mening, uw stem nodig om de koers van de stad te verleggen, om de belangen van de Almeerse inwoners te krijgen waar ze horen: op de eerste plaats!

Ton Theunis

Lijst 11

Nummer 3

#KiesLokaal                                                   Stem ApOpa!               

14 maart 2022

In de voorbije weken heb ik heel wat debatten meegemaakt. U kunt sommige ervan terugvinden op de speciaal voor de verkiezingen ingerichte website www.almerekiest.nl.

De meeste debatten waren echter gesprekken van drie of vier mensen aan een tafel of gezeten op een barkruk die vertelden wat ‘wij van onze partij’ ergens van vonden. Verhitte discussies ben ik niet tegengekomen.

Zelden was er vuurwerk, men hield de degens liever in de schede dan ze te kruisen. Af en toe sloeg ook bij mij de verontwaardiging toe, bijvoorbeeld toen een VVD-kandidaat zei: ‘Daarom vinden wij van de VVD ook dat er geen geld meer naar de Floriade mag.’ 

Zelden viel het F-woord, merkte ik. Maar áls het viel, ging er altijd een siddering door zo’n zaal of werd er veelzeggend gelachen. Maar in de pan sloeg de vlam nooit. 

Johan de Leeuw die in een van de eerste debatten zei desnoods een kerncentrale in zijn tuin te willen, zorgde misschien nog wel voor de meeste ophef.

Er waren leuke initiatieven, zoals dat van JAMES, Jonge Almeerders Met Een Stem, die ons in de raadszaal fileerden met scherpe stellingen. Luchtig, scherp en raak.

Maar het meest was ik onder de indruk van Het Woondiscours in de Cultuurdôme in Almere-Buiten. 

Om de gebruikelijke setting te doorbreken, had ik het idee opgevat dat de politici, waaronder ik dus ook, hun banners, posters en flyers zouden moeten inruilen voor een stoel en nou eens luisteren naar jongeren die woonruimte ontberen. 

Dat idee werd door de Cultuurdôme omarmd, zoals dat tegenwoordig heet. Vanaf daar lag de bijeenkomst in hun handen. 

Ik zag met vreugde de partijvertegenwoordigers die kwamen, nota bene negen in getal. Onwennig vanwege de setting in die immense, galmende hal van een oud winkelcentrum.

Ik was blij met een jongerenwerker en de directeur van Goede Stede als mede-sprekers die niet alleen uitleg maar ook bezieling boden.

Maar ik was trots op die jongeren die ons kwamen vertellen hoe hun leven er door de woningnood uitziet. Soms zelfverzekerd, vaker nog nerveus. Ik voelde, ondanks het geringe aantal, dat dit een goed begin was. Een aanzet tot meer, tot vaker.

Na afloop hebben we besloten dat we dit, zulke ontmoetingen waarin de lokale politiek de door problemen getroffen inwoners hoort vertellen, vaker moeten doen. Luisteren in plaats van leuteren. Eens per maand? Eens per jaar? Dat gaan we bespreken. Er is een stap gezet, nu de volgende. 

En andere mensen met woonproblemen dan? Woningnood en woningtekort zijn de problemen van velen, niet alleen van de jeugd. Voor anderen moet dat ook kunnen. Er tekent zich een plan af. Als je niet ergens begint, zul je nergens komen.

In de Cultuurdôme zullen die bijeenkomsten echter niet vaak meer plaatsvinden. Die wordt in september afgebroken. Om plaats te maken. Voor woningen.

13 maart 2022

Het is goed gebruik om op verkiezingsdag géén verkiezingsactiviteiten meer te verrichten. Want dan spreekt u, de kiezer. Dan wachten politici slechts in spanning af. Zo hoort dat. 

Maar tegenwoordig hebben we ‘vanwege corona’ drie verkiezingsdagen, zodat er nu ook drie dagen lang geen campagne meer wordt gevoerd. 

Daarom mag er ook, vindt men, geen raadsvergadering meer plaatsvinden als het college van B&W op de valreep een wanstaltige handeling verricht. 

Over de plotselinge ‘lening’ van € 4.500.000,- aan de Floriade kan dus vóór de verkiezingen niet meer worden gesproken. 

Ik hoop dat iedere kiezer zich dat realiseert en zijn of haar stem geleid door een goed geheugen gebruikt.

Er is in tien jaar te veel gebeurd om het allemaal hier weer eens de revue te laten passeren en ongetwijfeld bent u het allemaal net zo zat als ik. Wat een geldverslindende amateuristische bende!

Tot nog toe was er al € 160.000.000,- aan gemeenschapsgeld voor de Floriade uitgegeven. Nu is het dus € 164.500.000,-. Als je het snel zegt, lijkt het niks…

Gelooft u er nog in? Geloven de hoogwaardigheidsbekleders er zelf eigenlijk nog in? 

Al tien jaar stond voor de coalitiepartijen vast dat de Floriade een succes ging worden. Bij hoog en bij laag blijven ze het ook nu volhouden. De Floriade is van groot belang, ook nationaal. De Floriade gaat Almere op de wereldkaart zetten! 

Daarom klapte de fractieleidster van D66 in 2020 na het oliedomme besluit om tóch door te gaan enthousiast in haar handen en riep ‘Want de Koning komt!’.

Elke Floriade is immers door ons vorstenhuis geopend. Het doorknippen van het lintje stond voorheen ook op de koninklijke agenda: 13e april 2022, opening van de Floriade 2022 door onze Koning.

Het staat er niet meer op. Er wordt beweerd dat dat zou zijn omdat de oorlog in Ukraine zo’n feestelijk optreden door onze monarch ongepast zou maken. 

Vreemd als je ziet dat andere feesten ervoor en erna (nog) wel aangekondigd staan. Lijkt me iets voor de pers om er een telefoontje aan te wagen. 

Want ik weet niet of het allemaal klopt, maar nu zo’n wereldevenement niet (meer) op de officiële koninklijke agenda vermeld wordt, bekruipt me het gevoel dat zelfs dit onderdeel van de Floriade niet doorgaat.

Het zou wel passen bij de ellenlange aaneenschakeling van beloften die niet werden waargemaakt, dingen die niet doorgaan en mensen die niet komen. En de traditie dat ons geld er desondanks ingepompt blijft worden…

#KiesLokaal.                 stem ApOpa.          

12 maart 2022

Afgelopen donderdagavond was de laatste vergadering van de huidige gemeenteraad. Komende woensdagavond worden immers de stemmen geteld en mogelijk de bordjes verschoven.

Aan zo’n laatste vergadering kleeft steevast een fikse rij moties en besluiten, want tot het allerlaatst willen partijen en college nog zaken afhameren en dichttimmeren. 

Zo was er een heel belangrijke motie van PVV en Partij voor de Dieren: Geen extra geld meer naar de Floriade! 

De inhoud ervan was net zo helder als de titel; er was niks Chinees aan, zullen we maar zeggen. En, na tien jaar lang vele miljoenen extra in de Floriade te hebben gepompt, steunden ook de PvdA en zélfs de VVD deze motie. Ze werd met een ruime meerderheid aangenomen. Helder, denk je dan. Er gaat geen geld meer naar de Floriade; het is een keer genoeg geweest. 

Toegegeven, de VVD riep het omdat het verkiezingstijd is en de Almeerse ondernemers bepaald niet scheutig bij de Floriade zijn betrokken, alle beloften ten spijt. 

Maar het was helder: Geen extra geld meer naar de Floriade! Eindelijk was het grote graaien afgelopen. Tevreden ging men donderdagavond dan ook aan bier en bitterballen. 

Tot vrijdagavond. Want toen werd bekend dat het college had besloten om alsnog € 4.500.000,- aan de Floriade BV te ‘lenen’ want de bankrekening was alweer leeg. 

Wij, inwoners, moesten dat uit de krant vernemen. Wij, burgers, dachten dat er geen extra geld meer naar de Floriade zou gaan. 

Burgemeester en Wethouders spraken donderdagavond met geen woord over hun besluit tóch te dokken. Ze hielden dat mooi voor zich. 

Maar deze stiekeme actie ná de laatste raadsvergadering moét bij de coalitiepartijen bekend zijn geweest. Dus bij de VVD, die voor de bühne beweerde dat er geen extra geld meer naar de Floriade zou gaan, wist men donderdag wat er in werkelijkheid zou gebeuren. En de anderen, D66, GroenLinks, Leefbaar, CDA, wisten ook dat deze motie aan de laars gelapt zou worden. 

Het vertrouwen in de lokale politiek was al niet hoog. En deze actie van wat je nu toch echt de ‘Firma List & Bedrog’ mag noemen, is er misschien wel het beste bewijs van dat wantrouwen jegens deze coalitiepartijen gegrond is.

Men belooft met droge ogen het ene, maar ‘ritselt’ in stilte het andere. 

Maar er is één dingetje… Als je zoiets doet, zo op het laatste moment en heel geniepig, nét voor de verkiezingen en bij het scheiden van de -politieke- markt, dan heb je daar een reden voor. Dan laat je eigenlijk zien dat je er helemaal niet zo zeker van bent dat je na volgende week nog aan de knoppen zit om nog meer Almeers gemeenschapsgeld in die bodemloze beerput te smijten.  

Deze truc was een sprong van de kat in het nauw. En wij, kiezers, voelen dat…

#KiesLokaal                 Stem ApOpa!       

11 maart 2022

Het zal niemand in de stad ontgaan zijn: volgende week woensdag, 16 maart, zijn de gemeenteraadsverkiezingen. Je kunt het ook niet missen. Er zijn politieke partijen die menen dat kennis en kunde worden aangetoond door de hoeveelheid reclameborden aan lantaarnpalen. 

Je struikelt al weken in wijken en stadscentra over groepen lokale politici die maar met iedereen willen praten. Landelijke politici duiken in de stad op om met u op de foto te gaan. 

Ieder zijn meug, zullen we maar zeggen. Hun methodes werken kennelijk al jaren. Maar kloppen hun beweringen? 

Het beste onderscheid tussen de partijen valt misschien nog wel tijdens debatten vast te stellen. Daar hoor je tenminste standpunten, meningen, idealen. 

Nogal wrang is het om partijen die er vier jaar lang een bende van hebben gemaakt te horen beweren dat juist zij die bende na 16 maart gaan oplossen…

Maar soms hoor je ook onweerlegbare feiten. Dan kun je ervaren dat partijen die feiten niet willen horen, dat ze hun huiswerk niet hebben gedaan, de werkelijkheid naast zich neerleggen óf, erger, liever niet hebben dat u die feiten hoort.

Mijn fractievoorzitter, Johan de Leeuw, zat onlangs in de Nieuwe Bibliotheek bij het debat van Almere Deze Week. Daar sprak men ook over de naderende energietransitie, een onderwerp waar Johan zich al jaren mee bezighoudt en druk over maakt. 

Hoe belangrijk energie eigenlijk is, snappen we met z’n allen steeds beter sinds de prijzen onbetaalbaar worden. 

Maar u moet desondanks snel van het gas af, vinden veel landelijke partijen en dan vinden hun lokale afdelingen dat natuurlijk ook. 

Wij van ApOpa willen dat eigenlijk niet zolang er geen fatsoenlijk en betaalbaar alternatief is. 

Maar de ellende in Groningen toont onmiskenbaar aan dat we niet kunnen blijven pompen, dus dat er iets moet gebeuren, is helder. Johan is dan ook al heel lang aan het broeden op waterstof als lokale oplossing voor ons energieprobleem. Het kan ons van constante én betaalbare energie voorzien. Daar is nog wel verdere uitwerking voor nodig, maar het kan en redelijk snel.

Tijdens dat debat woven de meeste Almeerse partijen zijn ideeën, soms meewarig glimlachend, weg. Zij hameren zelf op het gebruik van onzekere en dure methodieken. Dat mag ieder voor zichzelf uitmaken. De kiezer moet het maar zeggen. Maar die kiezer heeft wel recht op deugdelijke informatie. 

Toen Johan de Leeuw het gehoor erop wees dat de transitieplannen van de landelijke partijen € 35.000,- per woning zouden gaan kosten en Almere met haar huidige 80.000 woningen daaraan dus € 2.800.000.000,- kwijt zal zijn, werd dat door veel partijen in alle toonaarden ontkend. Overdreven, onwaar, stemmingmakerij…

Maar deze week bleek dat zijn waarschuwing tijdens dat debat wel door anderen, op landelijk niveau, werd gehoord en serieus genomen. Het ANP, Pointer en Nieuwscheckers pikten zijn woorden op, deden serieus onderzoek. 

En Johan de Leeuw krijgt gelijk. De voorgenomen energietransitie gaat in haar huidige vorm tot een financiële catastrofe voor ons land, en in ons geval voor Almere, leiden. 

Onze stad, dus wij als inwoners en huiseigenaren, zou tot drie maal haar jaarbegroting moeten ophoesten als de huidige plannen worden doorgevoerd, een onmogelijke opgave. Er zijn nu al heel veel mensen die de eindjes niet meer aan elkaar kunnen knopen. 

Johans roep vanuit de woestijn dat we andere methodieken moeten ontwikkelen en gebruiken, kan en mag daarom niet langer worden genegeerd. 

Almeerse energie moet veilig, constant én betaalbaar zijn. Voor al onze inwoners. Het idealistisch vasthouden aan windmolens en zonnepanelen in de verwachting dat we daar voldoende aan hebben, brengt onaanvaardbare risico’s met zich mee. 

Het moet dus anders en dat kán niet anders. Johan de Leeuw heeft niet alleen gelijk, hij kréég het eindelijk ook. 

Kunnen we dan nu aan het werk naar een oplossing? Het is er echt de hoogste tijd voor…

#KiesLokaal                  Stem ApOpa              

10 maart 2022

De Floriade gaat open. Met nog 32 dagen te gaan heeft onze burger(stief)moeder, Ank Bijleveld, de gemeentevergunning ervoor afgegeven.
Met een pagina of twintig aan zaken eraan gehecht die de BV allemaal alsnog dient te regelen. Want er klopt nog steeds heel veel niet.

De Floriade moést namelijk open. Als je tien jaar lang hebt geroeptoeterd hoe geweldig het allemaal wordt, daar ruim honderdzestig miljoen in hebt gepompt én de Koning heeft laten weten dat hij zelf het hek open komt doen, dan kan het niet níet doorgaan.

Dus die vergunning moést er vanzelfsprekend ook komen. Ondanks het feit dat twee deskundige bureaus, ingehuurd om te inspecteren of de Floriade aan de voorwaarden voldoet, de eerste versie afkeurden en daarna de tweede, oh schrik, eveneens.

De afgegeven vergunning is daarmee wel tot een vodje waardeloos papier verworden. Als er iets ergs gebeurt, is ook de stad Almere verantwoordelijk.
Wat kan er nou gebeuren, vraagt u zich wellicht af. Doemdenker, zeurkous, negatieveling…
Nou, veel bouwsels zijn zonder vergunning neergezet en een flink aantal wordt dat momenteel nog. En de verleende vergunningen zijn met vreselijke haast verleend. Even terzijde: het kan dus wel snel, alleen niet voor u…

Als bijvoorbeeld een conferentiezaal in brand vliegt, mensen in het gedrang van al die duizenden bezoekers worden doodgedrukt, als de kabelbaan urenlang in de brandende zomerzon stil hangt boven de A6, dan hoort een veiligheidsplan daarin te voorzien.
De aan- en afvoer van bezoekers, parkeerplaatsen, het moet allemaal in een goed mobiliteitsplan zijn vervat om overlast en files te voorkomen.
Alleen met een deugdelijk veiligheidsplan en mobiliteitsplan mág een gemeente een evenementenvergunning afgeven. Dat is echt niet voor niets zo.

Die plannen deugen niet en de controleurs hebben dat ook geconstateerd. Maar ja, zonder vergunning geen feestje. En daarom heeft de gemeente Almere haar regels ‘maar een beetje opgerekt.’
En iedereen die erover gaat, vindt het blijkbaar goed. Want wat kan er nou helemaal gebeuren?
Ach, ik kan me nog een stille ramp op de West-Friese Flora in Bovenkarspel herinneren in 1999. Verneveld water uit een bubbelbad dat was gevuld middels een brandslang waarin zich de agressieve Legionella pneumophila-bacterie had ontwikkeld. Het leidde tot 206 ernstig zieken en 32 doden. En niemand merkte toen dat het gebeurde tot het te laat was.
Dat ‘onze’ Floriade met veel amateurisme en onkunde tot stand is gekomen, maakt een wel deugdelijke vergunning zelfs tot absolute noodzaak. Je moet er niet aan denken…

Maar die goed doortimmerde vergunning is er dus niet. En het feest moét doorgaan, ten koste van alles. Dat brengt me tot een laatste opmerking.
Die over bestuurlijke geloofwaardigheid. Want een overheid die omwille van haar prestige met haar eigen regelgeving haar reet afveegt, anders kun je dit niet noemen, doet iets veel ergers dan ze kennelijk beseft.
Ze laat haar burgers zien dat er twee werelden zijn. Die van bestuurders, stakeholders, politici en die van de burger. Die laatste mag niets zonder een vergunning van de eerste.
Gelijke monniken, gelijke kappen? Mooi niet!

Recent werd met veel bombarie en voor veel geld in de hal van het gemeentehuis een kast neergezet waarin holografische opnames van ‘markante’ inwoners u vertellen over het belang van Artikel 1 van onze Grondwet.
Voor wie de tekst niet kent, ze begint met: ‘Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld.’
Nou, een beter voorbeeld van schending van de Grondwet heb ik in de afgelopen jaren niet gezien.
Gelijk behandeld in gelijke gevallen? Opent u maar eens een patatkraam op een pleintje in uw wijk en klokt u maar hoe lang het duurt voor er een paar BOA’s opduiken. Hakt u eens een boom om die in uw tuin op uw schuurtje dreigt te vallen. Begin een winkeltje, organiseer een straatfeest…

Die holografische poppenkast kan maar beter snel weer uit de hal verwijderd worden. Want uw gemeente vertelt sprookjes. Poppetje gezien? Kastje dicht!

#KiesLokaal               Stem op ApOpa.            

26 februari 2022

We zijn als ApOpa nogal uitgesproken over ‘het kunstmuseum’ waar al maanden over wordt gepalaverd in de gemeenteraad. We zijn er faliekant tegen.

Dat komt ons vanuit heel ‘cultureel Almere’ dan ook op forse reprimandes te staan. Hoe durven we?

Want cultuur is heel belangrijk voor de stad. Dat ontkennen we niet. 

Kunst is een verrijking. Ook dat is waar.

Cultuur is steevast het ondergeschoven kind. Inderdaad.

En toch zijn wij tegen dat ding. We hebben liever dat je als gemeente in kunstenaars investeert dan in weer een megalomaan bouwsel.

Er zal maar een Picasso tussen die jonge Almeerse schilders zitten hier. Of een Zadkine. 

Andere steden hebben op die manier hun beroemde musea ontwikkeld. Ze hadden kunstenaars die iets moois maakten en daar kwamen dan anderen naar kijken.

Almere niet. Waar een andere stad er 750 jaar over doet om een bepaald niveau te bereiken, vinden ons stadsbestuur en de ambtelijke top dat wij dat wel in 45 jaar kunnen.

Dat we zoiets niet kunnen, weten we al een tijdje. Sinds Omniworld en helemaal sinds we aan de Floriade zijn begonnen. Wij van ApOpa weten dat, u weet het ongetwijfeld ook.

Alleen de politici van onze coalitiepartijen, die weten dat niet. Wij hebben ons met de rest van de oppositie tegen dat plan voor dat kunstmuseum gekeerd omdat we de volgende megalomane ramp al zien aankomen.

Die zagen we al opdoemen toen de gemeente een ‘kwartiermaker’ had aangenomen die heel veel geld verdient. Het lijkt wel een Floriade-directeur. 

Ze is nu al een tijd bezig en op het Floriade-terrein staat inmiddels een peperduur maar bejubeld paviljoen dat de naam ‘M’ blijkt te dragen. Inderdaad, dat staat vast voor ‘MEGALOMAAN’. 

‘Hoe komen jullie daar nou toch bij?’ verzuchten de voorstanders maar steeds. ‘Zo wordt het niet.’

Nou, dan wijzen we op het verleden en de Floriade die minstens € 160.000.000,- heeft opgeslokt en op het mislukken van De Paviljoens én het museum in Casa Casla én het schaarse bezoek in de Kunstlinie én het opdoeken van PIT. 

Maar dat mag je niet zeggen, want zo wordt het helemaal niet. Het wordt veel goedkoper, veel mooier én er komen veel meer bezoekers, weten ze nu al. Waar hebben we dat verhaal toch eerder gehoord? Oja, in 2012. Het wordt een veel goedkopere en heel andere Floriade, want wij gaan het allemaal beter doen. Met andere woorden: wij weten weten dat, wij hebben er verstand van, dus oppositie, houd je mond!

En de kwartiermaakster (van WC-eend) orakelde tijdens haar gelikte presentaties tegen de gemeenteraad dat het geweldig wordt. Ook journalisten gaan op in dat soort praatjes. En de raad slikt ze (in meerderheid) telkens weer alsof ze werkelijk niets van de Floriade-sprookjes heeft geleerd en inderdaad, dat heeft ze ook niet, blijkt nu.

Want deze week konden we lezen wat het werkelijk wordt; onze angst en argwaan zijn meer dan terecht. 

‘Denk groter dan het Stedelijk Museum in Amsterdam,’ lispelt de kwartiermaakster in Het Parool. Denk groter dan wát, zegt ze? Wat zal dat dan wel niet kosten.

Nu wil het geval dat te Almere ook een voormalige Amsterdamse wethouder woont en die wist zich te herinneren wat de renovatie van het Stedelijk had gekost. € 126.000.000,- maar liefst!

Almere heeft dat geld op de plank liggen, zeker? Niet? Maar ze gaat het gewoon, alle woningnood, achterstallig onderhoud, tekorten in de zorg en maatschappelijke dienstverlening en ga zo maar door, aan een absurd duur kunstmuseum uitgeven? 

Terwijl wethouder Lindenbergh heeft meegedeeld dat voor nieuw beleid de komende 20(!) jaar geen geld meer is. Terwijl dat stelletje ‘mooi weer-spelers’ gisteren nog 10.000 woningen aan huizen-minister Hugo heeft beloofd terwijl ze er voor hun eigen inwoners nog geen 500 wisten te bouwen dit jaar. 

Maar Wethouder Van Garderen is er nu al lyrisch over, over haar kunstmuseum. Aan het Weerwater moet het komen. Het is allemaal reeds afgekaart! Ze hebben vermoedelijk al een zaal naar haar vernoemd…

Als we die € 160.000.000,- Floriade-geld tien jaar geleden in de sociale woningbouw hadden gestoken en dat nu met die € 126.000.000,- aan benodigde museum-centen zouden doen, dan was inmiddels een flink deel van de woningnood allang weggewerkt. 

Denk daaraan als u op 16 maart in dat stemhokje staat. Jan Schaefer zei ooit dat je in gelul niet kunt wonen. 

Nou, in een absurd museum ook niet…

#kieslokaal

Kies ApOpa

23 februari 2022

Een mens zou het bijna vergeten in alle commotie en hectiek van de laatste maanden, maar we zijn bijna aan een jubileum toe. 

Bijna een decennium geleden begon immers dat ‘tien jaar durend feest van ontwikkeling’ dat Floriade heet.

Ik heb er al menigmaal mijn licht over laten schijnen en in (soms ellenlange) betogen mijn kritiek over geuit. 

Ik heb er ook menige rekensom op losgelaten, de gebeurtenissen dikwijls op een rij gezet en daaruit een aantal conclusies getrokken. 

Menigmaal kwam me dat, zeker toen we nog zo’n jaar of vijf, zes te gaan hadden, op forse sneren te staan en ten stadhuize heeft men me ongetwijfeld menig maal vervloekt.

Want het klopte wat ik vernam van bronnen binnen de gemeente en binnen de BV. Het klopte zo ongeveer allemaal. Het bleek bijna angstwekkend nauwkeurig en correct te zijn. 

Gisteren deed het Arnhemse gerechtshof er nog een schepje harde werkelijkheid bovenop. U kon er alles over lezen op: https://omroepalmere.nl/2022/02/22/weer-een-dreun-voor-de-bestuurders-van-de-floriade/ 

De Floriade BV heeft de aanbesteding voor de theatertechniek na een dubieuze aanbestedingsprocedure aan een bedrijf gegund waar men reeds zeer innige banden mee had. Dit ten koste van twee Almeerse bedrijven die op voorhand al kansloos bleken. Het was een vooropgezet spel…

Die aanbesteding moet over, maar wat voor nut heeft dat nog? Hoeveel vertrouwen heb je als benadeelde nog in zo’n Floriade-directie? 

Er gaan daarnaast geruchten over de aanbesteding van het busvervoer die nooit plaatsvond, zodat een Almeers touringcarbedrijf niet eens de kans kreeg om zich daarvoor te melden. Busbedrijf Keolis bleek jaren geleden dat vervoer al ‘gegund’ te hebben gekregen. Met een miljoenenorder mag dat helemaal niet.

En vandaag werd bekend dat het bedrijf Donkergroen de aanbesteding heeft ‘gewonnen’ van het groenonderhoud op de Floriade. Wat een verrassing! Nooit verwacht dat het bedrijf dat eigenlijk al het groen op de hele Floriade reeds heel lang aanlegt, ook het onderhoud mag doen. Alleen… er was ook geen andere gegadigde, fluistert men. 

De huidige coalitiepartijen en de PvdA hebben tien jaar de scepter over dat ‘feest van ontwikkeling’ gezwaaid. Ze hebben stug volgehouden dat alles goed ging; ze hebben hen die beter wisten tot zwijgen willen krijgen. 

Het zijn deze partijen die je met geen woord over de grote roze olifant van de gemeenteraadsverkiezingen hoort. Ze zijn druk in de weer met toezeggingen over en begrip voor uw problemen. 

Maar dat de bodemloze Floriade-put de afgelopen tien jaar zo rond de € 160.000.000,- heeft opgeslokt? Nee, daar hoort u niets over. Dat slechts 16% van de Floriade-opdrachten naar het Almeerse bedrijfsleven gaat? Al die jaren zweeg men erover, nu vindt de VVD het plots wel een dingetje. Maar er moet toch nog weer € 16.000.000,- bij…

De PvdA, in feite degene die die Floriade naar Almere haalde, doet nu net alsof ze vanaf de zijlijn stond toe te kijken. Nieuwbakken 50Plus ging er eerst ook erg prat op de Almeerse Floriade te hebben bedacht, maar van dat enthousiasme is inmiddels weinig meer te merken. 

Dankzij Leefbaar Almere, dat sinds kort roept om een groot onderzoek als de Floriade geweest is, kon deze coalitie na het opstappen van de PvdA in het zadel blijven. 

Ik breng het maar even in herinnering voor ze u laten vergeten aan wie u de bodemloze beerput in onze stad te danken hebt. Daarvan wisten ze ook zeker dat het een daverend succes gaat worden, dat houden zo tot de dag van vandaag vol.

Ik zou daaraan denken als ze het over de problemen hebben die ze voor u gaan oplossen…

#KiesLokaal

www.apopa.nl

21 februari 2022

Ik ga het er toch eens over hebben. Over Almeerse problemen in de categorie Klein Leed.

Met grote regelmaat hoor ik van Almeerse inwoners dat hun klachten over bepaalde irritaties onbeantwoord blijven. Of gewoon niet worden opgelost. 

Wij hebben op de Contrabasweg ook zo’n irritatie. Die heet ‘rotonde’. 

Om de snelheid van verkeer naar beneden te dwingen, zijn op de Contrabasweg al jaren geleden kleine rotondes aangebracht.

Goed plan, zou je denken, maar men heeft er ook parkeerplekken gerealiseerd, want wij als bewoners moeten onze auto’s ook ergens laten. 

Nog niet zoveel aan de hand, maar we hebben ook een supermarkt en zo’n ding moet worden bevoorraad. Dagelijks zien wij dus minstens één maar soms ook twee of drie van die hele lange vrachtwagens over onze Contrabasweg rijden. Zo’n zeshonderd keer per jaar dus.

Meestal ging het goed. Maar als de chauffeur de bocht te ruim nam, drukten de zware achterwielen de stoepen op de hoeken helemaal kapot. 

En dus kwamen er betonnen paaltjes op de hoeken, die de chauffeurs dwongen de bochten krapper te nemen. 

Meestal ging het goed. Maar wanneer dan toch zo’n paaltje weer eens uit de grond werd gereden, duurde het vaak maanden voor dat recht werd gezet. Voor een dag of vier, vijf. Dan lag-ie weer om.

Nu lopen die rotondes ook nog schuin omhoog naar het midden, dus als die vrachtwagen de ronding te strak neemt, staat hij helemaal schuin op de weg en kun je binnenin soms letterlijk de troep horen omvallen. 

Daarom is het telkens weer een gok voor de chauffeur wat het beste uitpakt. Wijdere bocht: paaltje om, auto aangereden. Nauwere bocht: pallet met dozen wijn omgedonderd…

Nu parkeren sommige mensen hun auto’s op de uiterste parkeerplek op de hoek bij die rotonde. 

Wij, de buurt, doen dat allang niet meer, want we hebben inmiddels allemaal onze wagen al wel een keer door een vrachtwagen aangereden zien worden en niet zo’n beetje ook.

De chauffeurs voelen doorgaans niet eens als ze daar een auto raken, zelfs niet als ze hem helemaal kraken. Vaak moet je achter ze aanrennen, want ze kachelen gewoon door. 

Mijn buurman betegelde ten slotte uit pure wanhoop maar een stuk van het gras zodat zijn auto verder van die hoek kwam te staan, maar daar kreeg hij een bekeuring voor. Iemand had het gezien en hem erbij gelapt. Geen idee waarom je de BOA’s erbij zou willen halen, maar iemand vond het nodig. Nu kwamen ze wel; zul je altijd zien…

Ik overdrijf niet als ik zeg dat we inmiddels al een aanrijding of acht met zo’n vrachtwagen bij ons voor de deur hebben gehad. 

Want wij weten het inmiddels, maar al die ouders die haastig hun kind naar de school bij ons in de buurt brengen, zien nou net die enige vrije parkeerplaats als dé mazzel van de dag. 

Vorige week was het weer raak. Maar nu zat er ook nog een kind in die auto, dat even moest wachten terwijl papa het oudere broertje naar school bracht. Krak! Gelukkig stond de neus de andere kant op en het kind had niks. Wel erg geschrokken natuurlijk; hele achterkant weer in elkaar.

Als we daar ook nog de keer bij optellen dat een motorrijder over de gladde kasseien weggleed en spontaan tegen onze Caddy schoof, de keren dat mensen zo’n rotonde niet rechts- maar linksom nemen en daardoor bovenop een ander klappen en de keer dat een man de rotonde gewoon niet zág en zichzelf lanceerde tot de zijkant van onze dochters auto hem tegenhield, dan begrijpt u misschien dat ik langzaamaan voorstander ben geworden van andere snelheidsbeperkende maatregelen in onze straat.

Want ‘lekker eten, daar houden we van’, maar we hebben toch liever niet dat onze maaltijd steeds wordt onderbroken doordat er weer zo’n loeres een misser heeft gemaakt. 

We hebben al gebeld en ook geschreven, maar er kwam niemand. 

Vandaar de actie van de buurman, die werd bekeurd wegens het illegaal betegelen van gemeentegrond. Want toen keamen ze dus wel…

Hij heeft maar betaald. De tegels liggen er trouwens nog. Maar ook dat helpt niet. Benieuwd of u ook van die ervaringen hebt.

Www.apopa.nl 

#StemLokaal

18 februari 2022

Het zijn de weken van de sprookjes, dat hebt u ongetwijfeld bemerkt. De eerste debatten voor de gemeenteraadsverkiezingen  zijn geweest en het bleken vaak letterlijk verhaaltjes voor het slapen gaan. 

Een bonte stoet zoethoudertjes passeerde de revue van links naar rechts en andersom. De meeste politieke partijen waren druk met het vertellen waar ze zich allemaal voor gaan inzetten, want er blijkt veel verkeerd te zijn in onze stad.

Dat kan ik beamen. Er zijn flink wat kritische kanttekeningen te plaatsen. De belangrijkste hoort de oplettende luisteraar echter niet. Die luidt: waarom nu pas? 

De afgelopen tien jaar zijn er bijvoorbeeld miljoenen en miljoenen meer in de bodemloze beerput gegaan, de laatste vier jaar zeker, en daaraan weigerden de coalitiepartijen ook maar iets te doen. Sterker, er kan nog meer bij.

Of neem de woningnood onder jongeren, starters, minima. De partijen die het woord ‘woningnood’ nu het meest in de mond nemen, zijn de partijen die die schandalige misstand in het afgelopen decennium zelf hebben veroorzaakt.

Ze hebben er in de voorbije vier jaar niets aan hebben gedaan, maar nu, met de verkiezingen voor de deur, pretenderen ze onbeschaamd de wijsheid wederom in pacht te hebben.

Het is een beetje als met de wolf. Nee, niet die van Roodkapje en haar grootmoeder maar die van de Veluwe. Oh, wat waren de ‘dierenliefhebbers’ blij met de ontdekking dat een heuse wolf ergens achter Apeldoorn een drol had gedraaid. Het haalde het NOS-journaal zelfs. En hoe er eentje rennend door Bennekom werd gefilmd. Inmiddels wordt geregeld een wolf plat gereden door de enige natuurlijke vijand die het geest heeft: de automobilist.

Niet de natuurbeschermende studeerkamerdeskundige, natuurlijk. Die vonden herontdekking van de wolf geweldig, het was emotie pur sang. ‘De wolf terug in zijn natuurlijke habitat.’ 

Nu waren er ook mensen die waarschuwend de vinger hieven. ‘Het is vragen om moeilijkheden.’ Maar die heb je natuurlijk altijd. Dat waren weer eens boeren die alleen maar bang zijn voor hun toch al te grote veestapel. En jagers die niet tegen concurrentie kunnen. 

Niet zeuren, geen kritiek, wij herscheppen de natuur. Want dat moet. Dat kunnen wij, namelijk.

Inmiddels blijken allerlei soorten wild op de Veluwe in de afgelopen jaren te zijn gedecimeerd. Volwassen damherten blijken zelfs niet meer veilig. Moeflons, die hier ook zo nodig uitgezet moesten worden, zijn inmiddels achter manshoge omheiningen geplaatst omdat ze anders niet veilig zijn voor de wolven die zich in rap tempo hebben vermeerderd. Want die beesten doen namelijk niet wat ze ‘horen te doen’: eenzaam door het bos dwalen en af en toe een konijntje verschalken. 

Binnenkort komt er een gek met het voorstel om wolven veganistisch bij te voeren, let maar op…

En nu zijn het er nog pas twee die de formule ‘All You Can Eat’ hebben ontdekt. 

Maar de wolf, die alleen nog met een camera geschoten mag worden, veegt met elke regel van onze enthousiaste natuurbeschermers zijn harige reet af en paart er lustig op los. 

Het dier vormt als vanouds weer roedels en het duurt vast niet lang of Roodkapjes oma krijgt er een stel voor haar elektrische fiets terwijl ze de Utrechtse heuvelrug doorkruist. 

Inmiddels richtten wolven ook al slachtingen aan onder schaapskuddes, struisvogels, geiten. 

Je kon erop wachten dat het gierend uit de klauwen zou lopen, maar het moest allemaal zo nodig. 

Het proces is vergelijkbaar met ‘onze’ Oostvaardersplassen waar ook dit jaar de hele discussie over al dan niet bijvoeren weer is opgelaaid. En over al dan niet afschieten. Die wildstand was toch ‘terug gebracht’ tot goede proporties? Die Konikpaarden, ook zo’n goed plan, waren toch naar ‘functie elders’ getransporteerd? We hadden toch weer grip op de zaak? 

Helemaal niet. Je kunt er nog zulke prijzen winnende documentaires over maken, het blijft een toonbeeld van volstrekt onvermogen.

Want men blijft ook daar maar doormodderen met ‘de natuurlijke habitat’ die er zonder menselijke inmenging nooit zo dramatisch bij zou hebben gelegen. 

De politieke leiding van de afgelopen jaren heeft op allerlei fronten in de stad en de natuur niet slechts verzaakt. Ze heeft de problemen zelf maar al te vaak gemaakt. De gevolgen van de ellende komen echter vrijwel nooit bij die veroorzakers terecht. 

Ze zijn doorgaans zelf de dupe niet en ze ervaren de wereld dan ook heel anders dan wij. Zo heerlijk kneedbaar, zo prachtig maakbaar. 

Waarna ze zichzelf, als de boel gierend uit de klauwen blijkt te zijn gelopen, presenteren als dé mensen die de oplossing komen brengen, als dé mensen die weten hoe het moet.

En soms ook als een wolf in schaapskleren. Laat u daarom in de komende weken vooral niet in de luren leggen.

11 februari 2022

Terwijl onze gemeenteraad zich voor een groot deel gisteravond door de zalvende woorden van Floriade-directeur Bakker liet inpakken, voltrok zich elders in den lande een ander schandaal.

Slachtoffers van de toeslagenaffaire kregen namelijk te horen dat de deurwaarder vanaf komende week weer bij ze langs komt.

U weet wel, die mensen die zo door de Belastingdienst zijn vervolgd dat het niet meer recht te praten was. Mensen die soms alles werd afgepakt, wier kinderen uit huis werden gehaald.

Het was zó erg dat Rutte (VVD), Kaag (D66) en Hoekstra (CDA) met de rest van dat vorige kabinet hun ontslag wel moésten indienen.

Er zou van alles worden gedaan voor die slachtoffers. Om te beginnen zouden ze financieel worden ondersteund zodat ze niet nóg langer in de mangel zouden worden genomen. Let wel, het zijn er zo’n 45.000…

Er is van alles beloofd, er zijn nederig excuses gemaakt. Oh, oh, wat een afgang voor onze politieke kopstukken. Maar ze dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was in Den Haag.

Alleen Omtzigt, Leijten en Azarkan stonden gisteravond tot laat in een spoeddebat te knokken om al die ellende te voorkomen. Hoe kan het, dacht ik. Na al die beloftes, een parlementaire enquête zelfs.

En toen zag ik het. Het is schone schijn. Overheden hebben een agenda en wie ze daarop betrapt, moet zwijgen. Critici snoer je de mond, kranten krijgen de schuld.

En slechts als het niet anders kan, zegt men even sorry. Om daarna ‘over te gaan tot de orde van de dag’. Wat de gevolgen voor anderen, voor ‘het volk’ zijn, doet er eigenlijk niet toe.

Dan snap je de Almeerse Floriade, onze eigen bodemloze beerput ook beter.

Die is zó diep gegraven inmiddels, dat er geen mogelijkheid meer is om het geldverslindende monster nog te stuiten. De brave coalitiepartijen zaten er ook gisteravond als stemvee bij, braaf knikkend bij elk volgend plaatje, elk sussend praatje dat ze voorgeschoteld krijgen. Een minachtend lachje wierp de VVD-fractievoorzitter de voor haar zittende oppositieleider toe.

Het toonbeeld van geloof in je eigen onaantastbaarheid…

Maar wat is nou de overeenkomst met die toeslagenouders, hoor ik u vragen?

Nou, dat is die deurwaarder. Die komt. Alle beloften ten spijt…

8 februari 2022

Waar ik jaren lang voor heb gewaarschuwd, openbaart zich nu: de Floriade is al voor de opening mislukt. 

Het wordt niets van wat ons werd voorgespiegeld en het kost minstens vijftien maal zoveel als ons werd verzekerd. De ruif is compleet leeggevreten door een horde exorbitant dure directeuren en commissarissen.

En de partijen die dat tien jaar(!) hebben laten gebeuren en goedgepraat? Gelooft u ze nog? U hebt nog vertrouwen in die horde in plastic jasjes gestoken politici die opeens in uw wijken opduiken? Die met hun partytent in de stad staan te bezweren dat het om úw welzijn gaat? 

Kom, Almeerder! U bent toch slimmer dan dat? U weet toch dat de PvdA in onze stad dé grote aanjager van de Floriade was? Het was hun prestigeproject. Jarenlang hebben ze er wethouders aan versleten. Nóg langer hebben ze voor iedere ‘kapitaalinjectie’ gestemd. 

Er moet nu wéér € 7.100.000,- bij, want het tuinfeest van ons stadsbestuur heeft nog niet genoeg verslonden. Daarover is het (muis)stil aan de overkant. 

Alleen het CDA liet weten ‘dat ze het al zagen aankomen’ en dat ‘we wisten waar we aan begonnen’. Oja, dat wisten ‘we’? 

Dezelfde partijen die u al jaren sprookjes vertellen, lopen dat nu weer te doen. Als anderen niet hadden opgelet en het geopenbaard, had men het nieuws het liefst nog weken verzwegen. Tot ná de verkiezingen. 

Ze staan in de rij om u ervan te verzekeren dat ze uw belangen zullen dienen, de VVD, D66, GroenLinks, het CDA, de ChristenUnie en Leefbaar.

In werkelijkheid zijn ze al bezig om hetzelfde ‘kunststukje’ opnieuw uit te halen. Wethouder Van Garderen moet en zal een megalomaan kunstmuseum aan ons mooie Weerwater hebben, de volgende miljoenenvreter. Daar hoort u de VVD en de rest nu even niet over. 

Net zo min als over het openingsfeestje van de Floriade dat maar liefst € 550.000,- gaat kosten. Voor 3.300 genodigden, want u hoort daar niet bij. Zij wel. 

Partijen die de belangen van Almere zo slecht hebben behartigd en blijkbaar niets hebben geleerd, moet je onze stad niet nog verder in de financiële afgrond laten duwen. 

Terwijl Almere zelf op allerlei gebieden jarenlang zwaar tekort is gedaan, blijven ze ons geld met bergen verbranden voor hun feestje. 

Het gaat er alleen nog maar om dat een half jaar lang de schijn wordt opgehouden van een schitterende ‘Wereldtuinbouwtentoonstelling’ die ‘Almere op de kaart zal zetten’. 

En ze azen op uw stem, zodat ze door kunnen blijven gaan met hun geldverslindende projecten die de stad geen spat verder helpen.

Doe er wat aan op 16 maart! Voorkom de volgende bodemloze put! 

‘De burger heeft niks te vertellen. Wat is het verschil van de ene partij met de andere? Ze doen toch wat ze zelf willen. Dus of je nou door de hond of de kat gebeten wordt…’

Sinds ik me in aan ‘de politiek’ heb gewaagd, hoor ik veel van zulke uitspraken. ‘Wat denk jij nou te kunnen veranderen in je eentje?’

Om het simpel uit te leggen: als de meerderheid op andere partijen stemt dan ze vier jaar geleden deed, zal er zeker wat veranderen. Ga dus stemmen! Vooral mensen die (nog) niet weten waarop: raadpleeg je verstand en volg je gevoel. Maar bedenk wie de afgelopen vier jaar wat heeft gedaan...

‘En wat vind jij dan zelf wat er anders moet in Almere?’

Nou, vier jaar lang hebben we wethouders zien vertrekken, zijn coalitiepartijen gekomen en gegaan en dat alles voornamelijk vanwege de grote roze olifant van inmiddels honderdvijftig miljoen waar ze geen kwaad woord over willen horen: hun Floriade.

Wie de Almeerse geschiedenis kent, weet dat we meer van die megalomane projecten hebben gehad die scheppen gemeenschapsgeld hebben gekost en nauwelijks iets hebben opgeleverd. De bekendste is wel Omniworld, waar zo’n veertig miljoen verdampte, maar ook de kasteelgrond voor een kwartje per vierkante meter, het immense podium op de Grote Markt, de bejubelde maar slecht bezochte schouwburg waar nu ook kunst hangt, de Icedôme en dat halve miljoen voor Eden Holland. Om maar wat op te noemen.

Nee, naar de realisatie van WitchWorld is nooit zoveel gemeenschapsgeld gegaan. Net zo min als naar een buitenzwembad.

Sinds 1981, toen ik in Almere kwam wonen, was er altijd geld, heel veel geld, voor al die fraaie plannen. Alles kon, vooral wat ‘Almere op de kaart zette’. Maar toen telde heel Almere zesduizend inwoners. 

Nu zijn dat er tweehonderdvijftienduizend. Daar hoor je voor te zorgen als stadsbestuur, als gemeenteraad. Je inwoners zijn je eerste verantwoordelijkheid, dus alles wat die nodig hebben, hoort je eerste belang te zijn. Zoals voldoende betaalbare woningen bijvoorbeeld, of goed onderhouden straten en stoepen, goede en 

 schoolgebouwen.

Maar ook de afgelopen vier jaar bleken onze stadsbestuurders én hun politieke partijen nog steeds megalomane dromers. Ondanks de Floriade-problemen willen vooral de VVD, D66 en GroenLinks zielsgraag een moloch van een kunstmuseum aan he Weerwater bouwen. Er zijn inmiddels al tonnen uitgegeven aan een kwartiermaker en een paviljoentje op het Floriadeterrein, dus het komt er straks als Almeerders hun mond niet opendoen in het stemhokje. 

Want dat is de enige plek waar we állemaal invloed hebben, al lijkt dat nu nog niet zo. Maar u maakt het verschil.

‘Wat dan wel?’ Eigenlijk is dat de belangrijkste vraag.

De komende gemeenteraad en het komende stadsbestuur moeten zich richten op de bestaande stad. Op onze eigen inwoners. Dáár moet het geld, als er straks nog wat van over is, aan worden besteed. Niet langer aan zelfverheerlijkende plannen die nog meer verliezen opleveren. 

Dat betekent niet dat Almere stil komt te staan, dat zich niets ontwikkelt. Het betekent dat we inzetten op onze eigen vaardigheden en kennis, uitgaan van onze eigen kracht. Dat we ervoor zorgen dat niet zestien maar zestig procent van gemeentelijke opdrachten naar Almeerders gaan. 

Of een ander voorbeeld: dat we geen immens museumgebouw gaan betalen, maar Almeerse kunstenaars stimuleren, steunen, opleiden. Dan komen de kijkers vanzelf en de kopers ook. Zo ging het in alle eeuwen in alle steden, van de David in Florence tot het Jopie Huisman-museum in Workum. 

Want de huidige coalitiepartner zijn alweer druk met de uitbreiding van Almere naar vierhonderdduizend inwoners terwijl ze nog niet eens goed voor de helft kunnen zorgen. Praten over een miljarden vretende brugverbinding, maar geen geld hebben om een lekkend schooldak te repareren. Dat is de realiteit. 

En de mededeling dat Almere de komende decennia ‘geen geld meer heeft voor nieuw beleid’. Wat is er dan slecht op de winkel gepast, niet naar onze belangen omgekeken. Maar wel naar hun roze olifant. 

Waar ik me daarom voor in wil zetten, is voor de bestaande stad. Eérst Almere op orde, daarna zien we wel verder. Ik zou daar graag vier jaar de tijd voor krijgen.

www.apopa.nl

24 januari 2022

Een week of wat geleden was er flink gekrakeel en verontwaardiging over het werven van vrijwilligers door Floriade BV. 

Ik heb me daar toen, uiteraard, ook tegenaan bemoeid. Met recht en reden, want ik ben vele jaren zelf vrijwilliger geweest, ben het soms nog, en in ons bedrijf WitchWorld werkten heel veel vrijwilligers die ik heel wat jaren aanstuurde. 

Dat waren geweldige mensen die uit volle overtuiging werkten aan ons gezamenlijke doel, de realisatie van een heus themapark in onze stad. 

Dat deden we zonder gemeenschapsgeld, daar had de gemeente geen subsidie voor, maar onze vrijwilligers deerde dat niet. Dat lag aan hun motivatie, aan die stip op de horizon, de opmerkelijke hechtheid van een groep volstrekt van elkaar verschillende mensen.

De paar betaalde krachten die er waren, verdienden het zout in de pap niet, kan ik u bezweren. Maar die waren dan ook minstens zo gemotiveerd, hun focus lag doorlopend op die horizon; met z’n allen gingen we ervoor.

Ik heb zelfs door nierstenen van pijn kreunende mensen, mensen met migraine, mensen met fikse griep (jawel) en hun benen in het gips naar huis moeten stúren. Want ze verdomden het gewoon om hun werk in de steek te laten. 

Ik vertel dit omdat iemand me onlangs bijkans smeekte om toch alsjeblieft rekening te willen houden met de vrijwilligers van de Floriade, met de Almeerders die zo hun best doen om er iets van te maken. 

Want al die kritiek doet hen -natuurlijk- geen goed. Velen zullen vaak geraakt worden door de schampere opmerkingen, de geuite twijfels aan het evenement, ook door mij. 

Dat is begrijpelijk, maar onnodig gevoel. Ik weet zeker dat de Floriade-vrijwilligers, sommigen al heel wat jaren, met hart en ziel en in volle overtuiging werken aan hun stip op de horizon die steeds sneller dichterbij komt. Naar eer en geweten en vast en zeker met grote onderlinge saamhorigheid. 

‘Mijn’ vrijwilligers en ook ikzelf weten maar al te goed hoe het is als mensen van buitenaf over jouw dromen, jouw werk lopen te schamperen. Dat verdienen de Floriade-vrijwilligers niet; sterker nog, ze zouden allemaal een lintje voor hun -onbetaalde- werk moeten krijgen. Niks groene speldjes, iets met Bonifatius of zo.

Want ze doen het uit overtuiging en ze doen het voor hun stad. 

Maar tegelijkertijd doen ze het ook voor een directie, een management dat zich niet aan afspraken houdt, dat er intern een bende van heeft gemaakt, dat het geld echt over de balk moet hebben gesmeten en de leiding over realisatie en inhoud ronduit slecht heeft verricht.

Het ergste van dat al: wanneer dat management nou nog gewoon met een paar duizend euro in de maand naar huis ging, kon je je dat amateurisme enigszins voorstellen.

Maar deze ‘topmensen’ hebben inmiddels miljoenen uit de ruif gegeten. En dat kan niet onbesproken en onbekritiseerd blijven, hoe gemotiveerd en oprecht al die vrijwilligers hun best ook doen. Ook niet als zij zich er door gekwetst voelen.

Het is dus lastig om enerzijds gefundeerd kritiek te leveren op de Floriade BV en anderzijds de vele vrijwilligers daar toch niet te kwetsen. En daar ontkomen we niet aan, ben ik bang.

Het zijn de mensen, ook in de politiek, die bewust en al jaren de beroerde gang van zaken negeren, erover zwijgen en vinden dat anderen dat ook moeten; zij zijn het die deze rare spagaat veroorzaken. Niet de critici hebben er een puinhoop van gemaakt en hun, of liever onze, kritiek richt zich geenszins op mensen die ondanks alles een mooi stuk werk proberen te realiseren.

Onze kritiek richt zich evenmin op Almeerse ondernemers die aan die Floriade tenminste nog opdrachten overhielden, al is dat maar in 16% van de gevallen gebeurd. Dat had veel meer moeten en zullen zijn, zo werd destijds beloofd. Dan zou een deel van dat Floriade-geld tenminste nog aan onze eigen inwoners ten goede zijn gekomen. Maar we weten inmiddels hoe het ‘aanbestedingsmechanisme’ van de Floriade BV werkt...

Hoe raar dat wellicht moge klinken: ik hoop voor alle Floriade-vrijwilligers en voor de participerende Almeerse ondernemers dat het een eclatant succes wordt. Want ik gun het hen tot uit mijn tenen. 

Als ik ernaast zit, bied ik meneer Bakker en wethouder Hoek mijn nederige excuses en een fiks glas bier aan. 

Want als je van zo’n puinhoop nog een succes weet te maken, mag je dikke complimenten ontvangen. Ik vrees echter tot nader bewijs het allerergste; het ziet er gewoon echt niet goed uit. 

Maar hoe dan ook horen de vrijwilligers van de Floriade ons aller waardering te krijgen voor hun inzet en doorzettingsvermogen. 

Bij deze dus.

21 januari 2022

U geniet rechtsbescherming. Nee, of dat met Franc Weerwind in Den Haag zo blijft of dat het zelfs verbetert, kan ik u niet zeggen.

Maar u geniet er al jaren van. Dat merkt u met name door het consumentenrecht.

Wanneer u iets koopt en het is iets anders dan op de website, in de advertentie, de filmpjes of op de foto’s, dan mag u het terug sturen. Inmiddels is dat een heuse crime voor webshops, want de consument maakt er gretig gebruik van.

Die wetgeving is echter een groot goed. Wanneer de verkoper rotzooi levert, hebt u als consument in elk geval een wapen in handen om dat af te straffen.

Maar het Burgerlijk Wetboek gaat nog verder. Het bepaalt ook dat de verkoper die u iets heeft beloofd en die belofte niet nakomt, dat alsnog dient te doen. Of door u geleden schade vergoedt, kosten betaalt of aanbetalingen retourneert. Of, wanneer de verkoper u bewust iets wijs heeft gemaakt, wat juridisch ‘dwaling’ heet en zelfs strafbaar is, u smartengeld moet betalen.

In het onderling verkeer tussen burgers en in het zakenleven is dat goed geregeld of in elk geval is dat getracht te doen.

Maar tussen burgers en overheid is het tegendeel waar.

Wat ik bedoel, is het volgende. Eens per vier jaar is het woord aan de kiezer. Eigenlijk eens per twee, want eerst is het de Tweede Kamer die gekozen wordt en twee jaar later de gemeenteraden.

En wat doen politici als zulke verkiezingen naderen?

Inderdaad, ze waaieren uit over straten en pleinen. U treft ze aan in uw wijk met pamfletten en rozen, witte partij-jasjes en beloften.

Dat laatste, dáár gaat het om. Want mensen die je dingen belooft, mogen verwachten dat je je belofte houdt. Als iemand je een partijprogramma voorschotelt, mag je aannemen dat die partij dat programma zal uitvoeren.

En nu weet ik best dat in de politiek compromissen onvermijdelijk zijn, maar daar heb ik het niet over. Ik heb het over partijen die het ene beloven en uw stem daarmee verwerven, om na hun installatie in de raad het tegenovergestelde te doen.

Daar zijn genoeg voorbeelden van te noemen, maar dat voert nu even te ver. Nou goed, eentje dan. Je belooft je sterk te maken tegen het betaald parkeren en vervolgens stem je voor. Wat zeg ik? Je eigen wethouder voert het in.

Daar doet ons wetboek helemaal niks aan. En dat zou wel moeten. Daarom zou ik bijna de actie “Ik eis mijn stem terug!” willen starten.

Om in de wet verankerd te krijgen dat mensen hun stem terug kunnen krijgen als het handelen van een partij écht haaks staat op de gedane verkiezingsbeloften.

En een groot bord op het Binnenhof waar per partij dagelijks het aantal kiezers wordt bijgehouden, zichtbaar voor iedereen. Houd ze wakker...

En dan rijst natuurlijk de vraag: wat te doen met andere niet nagekomen beloften, niet uitgevoerd werk, niet gerealiseerde bouwsels, niet verschenen landen, ontbrekende sponsoren, uitblijvende gadgets... Inderdaad, de Floriade dus!

Want als er toch één bedrijf is dat gebakken lucht heeft lopen verkopen, dan is het onze eigen ‘besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid’ wel.

Hoewel het bij lange na nog niet alles is, staan in de hieronder geplaatste artikelen van Omroep Flevoland veel van de niet waargemaakte grootspraak en luchtkastelen vermeld.

De vraag rijst of we niet gewoon alles terug kunnen sturen met een klachtenbrief erbij. Want dat het alles bij elkaar nogal tegenvalt, is misschien nog te verkroppen, naar dat we er twee keer zoveel voor moeten betalen zal toch wel verboden zijn? Toch?

U herinnert zich ook die geruststellende praatjes die ons steeds weer moesten doen geloven dat alles goed komt? Over de landen die zouden komen, de twaalf sponsorbedrijven met wie ‘bijna’ overeenstemming was bereikt...

Forse toename van aantal landen die meedoen aan Floriade https://www.omroepflevoland.nl/nieuws/183433/forse-toename-van-aantal-landen-die-meedoen-aan-floriade

Of... laten we de hele riedel de revue maar even laten passeren. Omroep Flevoland deed dat al eens in 2018. Het jaar dat we nog niet eens wisten wat we nu wel weten. En dat we na 2018 nog maar liefst drie keer de kans zouden krijgen om de stekker er zonder veel schade of gezichtsverlies uit te trekken:

Floriadewijk kost meer en heeft minder sociale woningbouw https://www.omroepflevoland.nl/nieuws/164494/floriadewijk-kost-meer-en-heeft-minder-sociale-woningbouw